Artykuły

Choroby skóry u zwierząt zwykle mają przebieg przewlekły. Dlatego należy je 
w odpowiedni sposób kontrolować i zapobiegać powikłaniom.
Na pytania odpowiada dr n. wet. Dorota Pomorska, specjalista w leczeniu schorzeń dermatologicznych u psów i kotów. Przyjmuje w lecznicach weterynaryjnych w Lublinie.

Czytałam, że są rasy kotów, które z powodu zbierającego się sebum (nie wiem dokładnie, co to jest) wymagają częstych kąpieli w specjalnych szamponach. Czy mogłabym prosić o więcej informacji, bo noszę się z zamiarem posiadania kota perskiego.
Ewa z Siemianowic Śląskich
Sebum jest to po prostu medyczna nazwa łoju, czyli wydzieliny gruczołów łojowych, które znajdują się w skórze kota. Łój stanowi warstwę ochronną skóry i tworzy tak zwany film lipidowy. Zapobiega on wysuszeniu skóry, a także chroni ją przed wnikaniem mikroorganizmów oraz alergenów. Czasami w przypadku różnych chorób gruczoły te przestają pracować prawidłowo i wydzielają za dużo lub za mało sebum – wtedy mówimy o łojotoku. Sierść może być wówczas tłusta i pozlepiania, a czasem również nieprzyjemnie pachnie. Mogą także pojawić się małe, białe, suche łuseczki i matowa sierść. W takich przypadkach należy szukać przyczyn pierwotnych tych objawów. Należy odwiedzić lekarza weterynarii w celu wykluczenia pasożytów zewnętrznych (pchły 
i wszoły). Koty z łojotokiem mogą również chorować na grzybicę, którą rozpoznaje się poprzez wykonanie specjalnych posiewów mikologicznych. Tłustą sierść mogą mieć również koty cierpiące na choroby alergiczne. Do łojotoków idiopatycznych, czyli takich których przyczyny nie można ustalić, predysponowane są koty długowłose, w szczególności koty perskie. Jednak choroby takie pojawiają się raczej rzadko. Przy zakupie kota perskiego należy dowiedzieć się, czy jego rodzeństwo lub rodzice nie mieli skłonności do łojotoku. Takie koty rzeczywiście wymagają specjalnej pielęgnacji i leczenia odpowiednimi szamponami, które musi dobrać doświadczony lekarz dermatolog. Koty zwykle bardzo źle tolerują kąpiele, dlatego ich przeprowadzenie może stanowić trudność dla właściciela. U kotów, które trudno jest wykąpać, można stosować spraye lub pianki do nakładania na skórę. Wszystkie te preparaty powinny zawierać w swoim składzie substancje przeciwłojotokowe, które będą regulowały pracę gruczołów łojowych oraz odnowę naskórka. Nigdy nie należy samodzielnie dobierać i używać takich szamponów, gdyż mogą one przesuszyć i podrażnić skórę, jeżeli są nieprawidłowo stosowane.

Mam psa alergika. Jedni mówią, że trzeba go często kąpać, a drudzy, że wręcz przeciwnie – jak najrzadziej. Bardzo proszę o wskazówkę.
Tomasz z Lublina
Psy cierpią na różne choroby alergiczne. Mogą to być uczulenia na pokarm, jad pcheł lub alergeny wziewne. Większość objawów tych chorób występuje na skórze. U tych psów występują: zaczerwienienie pyska, zapalenie spojówek, zapalenie skóry między palcami oraz zapalenia uszu. Psy alergiczne bardzo się drapią. Drapanie z kolei uszkadza skórę i predysponuje do nadkażeń bakteryjnych i grzybiczych. Pies cierpiący na atopowe zapalenie skóry wymaga specjalnego traktowania i pielęgnacji. Szamponoterapia jest jedną z metod leczenia tej choroby. W przypadku psów alergicznych kąpieli nie traktujemy wyłącznie jako czynności myjącej, gdyż dzięki kąpieli dostarczamy do skóry leki zawarte w szamponach. Dlatego psy alergiczne musimy dość często kąpać, aby leczyć ich skórę. Oczywiście rodzaj szamponu powinien być dobrany przez lekarza weterynarii. Nie należy tego robić na własną rękę, gdyż można zaszkodzić skórze, podrażniając ją lub przesuszając. Częstość kąpieli również powinien ustalić dermatolog. Najczęściej stosuje się je 1-2 razy w tygodniu, w zależności od stanu pacjenta. Istnieją już szampony o przedłużonym działaniu, w których można kąpać zwierzęta nieco rzadziej. Należy pamiętać, by nie suszyć psa suszarką. Powinno się go delikatnie osuszyć ręcznikiem, nie pocierając.