Artykuły

Z miłości do Szarika i Cywila

dbceb75956ea1c33be860e5e0d5df9d4p4.jpg
NASZ EKSPERT
Na pytania odpowiada Rafał Zagórski właściciel hodowli owczarków niemieckich długowłosych „z Grodu Smoka”. www.zgrodusmoka.pl

Owczarki niemieckie to psy, które niezwykle szybko się uczą i blisko współpracują z człowiekiem. Cechuje je wielka odwaga, wierność i przywiązanie do właściciela. Wykorzystywane są wielu dziedzinach życia.

Dlaczego owczarki niemieckie są Pana pasją?
Może z miłości do Szarika i Cywila. Te dwa psy były moimi ulubionymi zwierzęcymi bohaterami filmowymi. Pierwszego osobnika tej rasy miałem, kiedy skończyłem zaledwie 17 lat. W chwili obecnej jestem właścicielem kilku, mam hodowlę owczarków niemieckich długowłosych.

Jaka jest historia tej wyjątkowej rasy?
Owczarek Niemiecki jest jedną z ras, należących do grupy psów pasterskich. Można powiedzieć, że rasa zaczęła istnieć od 1899 roku, kiedy to na jednej z wystaw Rotmistrz von Stephanitz wypatrzył psa inteligentnego, silnego, o pięknej głowie i jak na tamte czasy dość potężnego, który nosił imię Horand. Rotmistrz postanowił zakupić go do swojej hodowli. Hodowca nadał mu imię Horand von Grafrath i zarejestrował pod numerem 1 w księdze hodowlanej owczarków niemieckich.

Jakie cechy charakteru i umaszczenia posiada owczarek niemiecki? Czy psy różnią się od suk?
Takie cechy owczarka jak inteligencja, spostrzegawczość, pewność siebie, oddanie, powściągliwość, lojalność, bojowość, łatwość podporządkowania się, połączone z odwagą i zrównoważonym charakterem czynią z niego fantastyznego psa do towarzystwa. Jest dobrym stróżem, psem obrończym, pasterskim, tropiącym, przewodnikiem osób niewidomych, ulubieńcem dzieci i rodzin. Owczarek niemiecki sprawdził się w roli Szarika w „Czterech Pancernych” i na planie filmu „Przygody psa Cywila”. Owczarek gotowy jest pracować o każdej porze dnia i nocy, w każdych warunkach atmosferycznych. Bez najmniejszego zawahania, będzie wykonywał komendy i polecenia swojego przewodnika. Nie ma na świecie drugiej takiej rasy psów, która pod względem użytkowości może równać się z owczarkiem niemieckim. Moim zdaniem owczarek niemiecki zasługuje na miano Króla Psów. Nie ma większej różnicy w zachowaniu psów czy suk. Natomiast jeżeli chodzi o różnicę w wyglądzie, to powinna być już zauważona nawet przez laika. Suka jest mniejsza, jej wielkość zgodnie ze wzorcem rasy to 55-60 cm, natomiast psa to 60-65 cm, przez co samica jest lżejsza, drobniejsza. Różnice mogą być także zauważalne w budowie anatomicznej, gdzie samiec będzie miał np. bardziej rozwiniętą klatkę piersiową, mocniejszą głowę.

Jakie sukcesy wystawowe mają na swoim koncie Pana psy?
Zacznijmy może od tego, że każdy hodowca, pragnie wyhodować sukę bądź psa, który w przyszłości będzie osiągał na wystawach lepsze wyniki niż jego rodzice. Psa, który ulepszy swoją rasę, a jego budowa anatomiczna będzie zbliżona do ideału wzorca rasy. Jeżeli chodzi o nasze psy, to bierzemy udział w wystawach owczarków niemieckich, krajowych oraz międzynarodowych organizowanych przez Związek Kynologiczny. W przyszłym roku chcemy też uczestniczyć w wystawie światowej, najważniejszej wystawie dla rasy owczarek niemiecki, organizowanej raz w roku na terenie Niemiec. Dotychczas, za największe sukcesy naszych psów, uważam zdobycie tytułów Championa Polski, uzyskanie wielu CACIB (Certyfikat Międzynarodowego Championa Piękności), oraz CWC (Certyfikat Wystawowego Championa).

W jaki sposób socjalizuje Pan szczenięta?
W pierwszych dniach, tygodniach życia szczeniaka, jego najważniejszym nauczycielem jest matka. W momencie kiedy maluch zaczyna poznawać świat zmysłami i poruszać się na czterech łapkach, człowiek staje się jego nauczycielem, przewodnikiem. Wówczas zaczyna się socjalizacja szczeniaka. Maluch uczy się zachowań obowiązujących w psim i ludzkim społeczeństwie, zaczyna oswajać się z nowymi zjawiskami oraz środowiskiem. Oczywiście już drugiego, trzeciego dnia po narodzinach, dotyka się szczeniaka, bierze na ręce, przykłada jego mały nosek do własnej twarzy. Wszystko po to, by jak najszybciej poczuł i poznał zapach człowieka. Jednak jeden z najważniejszych okresów socjalizacji to moment, kiedy maluch widzi, chodzi i pragnie poznać otaczający go świat. Obowiązkiem hodowcy jest wówczas umożliwienie mu poznania tego świata. Maluch przed opuszczeniem hodowli (8 tydzień), poznaje chodzenie po nawierzchni śliskiej, płytkach, trawie, kostce, kamieniach itp. Powinien przebywać w różnych miejscach w domu, bawić się zabawkami, a przede wszystkim mieć kontakt z rożnymi osobami. Dobrze socjalizowany szczeniak opuszczający hodowlę, jest przede wszystkim witalny, radosny, chętny do zabawy, bez żadnych objawów leku i choroby. W momencie jak szczeniak znajdzie się już w nowym domu, jego nowy właściciel, staję się odpowiedzialny ze jego dalszy rozwój i wychowanie.