Artykuły

Na pytania odpowiada Małgorzata Wróbel
psycholożka zwierzęca, Mind The Dog

Kiedy nasz czworonożny przyjaciel wchodzi w wiek senioralny, warto zadbać o to, aby częściej monitorować stan jego zdrowia. Niestety jako opiekunowie czworonogów, zdajemy sobie sprawę z tego, że życie naszych podopiecznych będzie trwało krócej niż nasze. Na pożegnanie psiego czy kociego przyjaciela nie sposób w pełni się przygotować. Zawsze będzie towarzyszył nam ból i żal, a wspomnienia wspólnie przeżytych wspaniałych dni i lat będą pojawiały się przed naszymi oczami wielokrotnie. Warto dać sobie czas na przeżycie żałoby po przyjacielu na czterech łapach.

Na jakie aspekty w zachowaniu psiego seniora powinien zwrócić uwagę opiekun psa, aby jego podopieczny miał jak najlepszy komfort życia?

Opiekując się psim seniorem, musimy zadbać o regularne badania. Należą do nich badania krwi (zwłaszcza pod kątem tarczycy), moczu, USG, badania oczu i serca. Zwracajmy uwagę na wszelkie nagłe zmiany w zachowaniu: zwiększoną bądź zmniejszoną aktywność, ilość wypitej wody, apetyt. Zapewnijmy seniorowi możliwość odpoczynku, nie forsujmy intensywnych ćwiczeń. Dbając o zdrowie układu nerwowego, pamiętajmy o aktywności dla umysłu naszego psa – zabawy węchowe czy ulubione sztuczki będą utrzymywać go w dobrej kondycji.

Czy regularna aktywność jest ważna dla psa przez całe życie? Jak dopasować ćwiczenia dla psiego seniora?

Oczywiście, regularna aktywność fizyczna jest kluczowa tak samo dla naszego zdrowia, jak zdrowia naszych psów. Ćwiczenia należy dopasować do wieku naszego psa. Dla psa seniora postawmy na łagodniejsze formy aktywności. Spokojne spacery, pływanie czy ćwiczenia rozciągające mięśnie i poprawiające mobilność stawów będą bardzo dobrze wpływać na jego zdrowie.

Jak powinien postępować opiekun psa, gdy jego podopieczny jest na etapie opieki paliatywnej?

Najważniejsze to ściśle stosować się do zaleceń zaufanego lekarza weterynarii. Dobrze znaleźć też okoliczne przychodnie otwarte przez całą dobę, aby w razie nagłej potrzeby mieć taką listę pod ręką. Warto zaznajomić się z zasadami udzielania psu pierwszej pomocy przedmedycznej. Jeśli jego zdrowie załamie się, nie spanikujemy i będziemy wiedzieć, jak postępować. Skupmy się na zapewnieniu naszemu psu spokoju i komfortu. Wygodny materac pomoże zminimalizować dolegliwości bólowe. Upewnijmy się, że nasz podopieczny czuje się bezpiecznie – to nie jest czas na przyjmowanie tłumów gości czy wprowadzanie do domu nowych zwierzaków.

Czy do żałoby po stracie pupila można się emocjonalnie przygotować? Jakie są pani osobiste doświadczenia?

Opiekując się psem warto pamiętać o tym, że jego życie będzie krótsze niż nasze. Mając to w głowie, cieszmy się każdą wspólną chwilą jeszcze bardziej i doceniajmy wspaniałą relację, jaką mamy. Po stracie mojej pierwszej suczki, bardzo cenne było dla mnie to, że miałam wokół siebie bliskich, którzy z cierpliwością słuchali moich wspomnień. To ważne, żeby o swoich emocjach mówić, albo chociaż je opisywać. Emocji związanych z żałobą nie powinniśmy w sobie dusić. Może to wpływać długofalowo na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne, prowadzić nawet do depresji. Za to pozwolenie sobie na ich przeżycie, to pewna forma uhonorowania naszego psa. Obserwujmy jednak siebie uważnie – czy nasze emocje, z początku bardzo silne, powoli łagodnieją, a może wciąż wpadamy w ruminacje i nie możemy skupić się na niczym innym? W tym drugim przypadku, warto poszukać wsparcia psychologicznego. Znajdźmy chwile, kiedy zajmujemy się „czym innym” oraz takie, które poświęcimy na wspominanie naszego psa, przeżywanie żałoby, uporządkowanie drobiazgów. Ważne może być też symboliczne upamiętnienie psa – ja zrobiłam sobie tatuaż, ale to może być album ze zdjęciami, wideo czy cokolwiek innego, co wyda nam się cenne. Co najważniejsze, pamiętajmy, że nasz pies z pewnością chciałby, byśmy cieszyli się życiem i czuli wdzięczność za wspólny czas.