Artykuły

Szynszyla, nie szynszyl!

72d3299522fc74210d4daae0797239absmz1004.jpg
lek. wet.
Marta Marciniak

Szynszyle to zwierzęta aktywności nocnej, zamieszkujące południowo-amerykańskie Andy. Te zrównoważone, inteligentne stworzenia dożywają nawet 20 lat!
Na pytania odpowiada lek. wet. Marta Marciniak z lecznicy weterynaryjnej w Warszawie.

W co powinniśmy się zaopatrzyć, biorąc do domu szynszylę?
Ponieważ szynszyle w środowisku naturalnym żyją w koloniach, w związku z tym zalecane jest utrzymywanie razem co najmniej dwóch osobników. Może być to parka, ale wtedy należy brać pod uwagę możliwość posiadania później przychówku, lub para samiczek. Samce rzadko kiedy tolerują rywala na swoim terenie. Łączenie starszych zwierząt musi przebiegać pod kontrolą opiekuna i być rozłożone w czasie. Przyjmuje się, że minimalne wymiary pomieszczenia dla pary to 100x100x100 cm. Klatka powinna być druciana z plastikowym dnem, łatwym do sprzątania, które można wyłożyć wiórkami drewnianymi, drewienkami i sianem. Ważne, by drewniane podłoże nie pochodziło z drzew iglastych, z którego mogą wydzielać się drażniące drogi oddechowe olejki eteryczne. Niezbędnym wyposażeniem klatki są kryjówki, w których zwierzaki mogą bezpiecznie spać i odpoczywać, jak również półeczki jako punkty obserwacyjne. W celu pielęgnacji włosa szynszyle korzystają z kąpieli piaskowych, stąd też w klatce wymagany jest pojemnik z piaskiem. Może nim być duży słoik, w którym pupil jest w stanie się obrócić lub co najmniej spora kuwetka. Dobrze jest zapewnić grube gałęzie do wspinania, jak również drobne gałązki z drzew owocowych do obgryzania. Ponieważ są to zwierzęta płochliwe, klatkę należy ustawić co najmniej na wysokości ok. 50 cm, w spokojnym i cichym miejscu. Powinna być oddalona od okien, kaloryfera, w miejscu wolnym od przeciągów.

Czy szynszyle często chorują?
Najważniejsze są ich zęby. Ponieważ są to gryzonie, ich zęby rosną przez całe życie. W celu ich dobrego ścierania należy zapewnić odpowiedni pokarm, w przeciwnym bowiem razie czekają nas kłopoty. Siekacze mają naturalnie ciemnopomarańczowy kolor. Trzonowce i przedtrzonowe szczęki i żuchwy są ustawione względem siebie równolegle i podczas jedzenia pokarmu pracują jak żarna, ścierając sobie nawzajem powierzchnie koron. Ale często dochodzi do przerostów zębów, a ich kolce potrafią wbijać się w język lub policzki, co dotkliwie rani śluzówkę jamy ustnej. Zwierzątko przestaje przyjmować pokarm, ślini się, staje się apatyczne i chudnie. Jest to sygnał dla właściciela, by udał się jak najszybciej do lekarza weterynarii. Przyczyną jest często nieprawidłowa dieta. Nieodpowiedniej świeżości karma (wilgotna, zepsuta), za mało włókna w diecie, zbyt duża ilość zielonki powoduje wzdęcia, zapalenie przewodu pokarmowego lub zatwardzenie. Ponieważ szynszyla nie posiada gruczołów potowych jest bardzo wrażliwa na wysokie temperatury. Latem może dojść do przegrzania organizmu i udaru cieplnego. Następstwem przegrzania jest przyspieszony oddech, duszność, a nawet wstrząs. Należy zatem dbać o dobrą wentylację w pomieszczeniach, stały dostęp do wody i chłodnej kryjówki oraz unikać dalekich podróży z pupilem.Jedną z najczęstszych chorób skóry są grzybice i łamliwość włosów. Główne przyczyny ich występowania to niedobory pokarmowe oraz brak dostępu do kąpieli piaskowych. Zdarza się również samowygryzanie sierści. Tu z kolei przyczyną może być zarówno znudzenie, jak i uboga we włókno dieta. Ze względu na delikatną budowę ciała często zdarzają się też urazy kończyn i kręgosłupa, będące wynikiem skoku z rąk właściciela lub niefortunnego upadku z wyposażenia klatki.

W jaki sposób możemy umilić szynszyli czas?
Szynszylom przede wszystkim należy codziennie poświęcać czas na zabawę. Są to zwierzęta skoczne i ruchliwe, które łatwo oswoić. Do zabawy przydadzą się tunele z rolek po papierze toaletowym, kryjówki z kartonów, półki, z których mogą obserwować okolice. Zawsze trzeba upewnić się, że otoczenie nie zawiera ostrych elementów, czy przedmiotów, które zwierzęta mogą zjeść

Co najchętniej jedzą szynszyle?
W swoim naturalnym środowisku, w Andach, szynszyle jedzą głównie różne trawy, krzewy, a także kaktusy. Ich stale rosnące zęby wymagają pokarmu, na którym mogłyby je ścierać. Ponieważ są to zwierzęta aktywności nocnej, powinno się je karmić pod wieczór o stałej porze. Podstawą diety jest siano, suszone liście i zioła. Podaje się również granulowaną karmę, która zawiera rozdrobnione siano, lucernę, zboża i otręby. Chętnie zjadają suszone i świeże owoce, takie jak jabłka oraz zielone części roślin, np. mlecza lub babki. Należy odpowiednio dawkować świeży pokarm, tak aby zwierzęta nie miały biegunki lub wzdęcia. Należy również pamiętać o zjawisku cekotrofii. Podobnie jak świnki morskie, szynszyle wyjadają kał z jelita ślepego. Jest to naturane, fizjologiczne zachowanie, mające na celu „odzyskanie” bakterii i pierwotniaków oraz witamin z przetrawionego wcześniej pokarmu. Nie zabraniajmy im tego. Czego powinniśmy unikać w diecie szynszyli? Szynszylom nie wolno podawać słodzonych lub kandyzowanych, suchych owoców. Orzechy, migdały i pestki dyni są z kolei zbyt bogate w tłuszcz. Nie podajemy również innych łakoci, takich jak czekolada, czy słone przekąski typu chipsy czy paluszki.