Artykuły

Podczas gdy w Europie triumfy święciły koty perskie z kolorowymi oznakami i koty birmańskie, Amerykanie postanowili wyhodować kota półdługowłosego o wyglądzie syjama, który byłby typowym kotem amerykańskim. Po raz pierwszy zaprezentowała go Ann Baker z Riverside na początku lat 60. ubiegłego wieku.
Na pytania odpowiada hodowca Grzegorz Cieślikowski z hodowli Gregorius-Cat www.ragdoll-cat.pl

Jaka jest historia rasy?
Pochodzenie rasy ragdoll nie jest do końca wyjaśnione. W wielu źródłach możemy spotkać się z różnymi, przeczącymi sobie nawzajem i często niewiarygodnymi opisami początków tej rasy. Spekulacje na temat powstania tej fantastycznej rasy trwają nadal i nie jest jednoznacznie ustalone, jakie koty dały jej początek. W literaturze możemy spotkać się z wieloma domysłami i przypuszczeniami, lecz nadal nie mamy jednoznacznych dowodów naukowych.

Dlaczego wybrał Pan koty ragdoll?
Tak naprawdę to był przypadek. Zawsze w moim życiu były zwierzęta: koty, psy, ale nie rasowe. W 2003 roku mój serdeczny przyjaciel Albert Kurkowski – sędzia felinologiczny – po powrocie z Finlandii opowiadał o tak pięknych ragdollach, które oceniał, iż nie mogłem się tym tematem nie zainteresować bliżej. Zobaczyłem i... zakochałem się w nich. Tak chyba najkrócej można opisać mój pierwszy kontakt z rasą ragdoll. Niedługo później przywiozłem z Finlandii moją pierwszą kotkę, wówczas będącą jednym z pierwszych ragdolli w Polsce. Kolejne moje zwierzęta były z Izraela, Rumunii i tak właśnie powstała moja hodowla.

Jaki charakter mają koty ragdoll?
Nazwa "ragdoll" (z ang.: szmaciana lalka) idealnie odzwierciedla charakter i podstawową cechę tych kotów. Są pełne wewnętrznego spokoju i niesamowicie delikatne. Mocno przywiązują się do człowieka i chętnie uczestniczą w życiu domowym. Bardzo kochają swoich właścicieli i starają się zawsze trzymać blisko nich. Ragdoll jest spokojnym, umiarkowanie aktywnym kotem, należącym do tzw. "kotów niskopodłogowych". Dorosły kot nie wykazuje zbyt dużej aktywności i chęci biegania po wyżej położonych miejscach, takich jak półki czy szafki. Ze względu na brak agresji żyje w zgodzie z innymi zwierzętami i dziećmi, bardzo rzadko używając pazurów podczas zabawy. Należy jednak uważać, aby podczas takich harców... kotu nie stała się krzywda, gdyż wrodzona łagodność i ufna natura czynią go w dużej mierze bezbronnym. Dlatego właśnie koty tej rasy nie powinny być same wypuszczane na zewnątrz, gdyż może im grozić niebezpieczeństwo ze strony innych zwierząt. Ragdolle świetnie przystosowują się do małych mieszkań i jeśli tylko zapewnimy im towarzystwo i zabawki, będą czuły się szczęśliwe. Koty te są ciche, a wydawane przez nie dźwięki przypominają delikatny płacz dziecka lub "ćwierkanie". Pamiętajmy jednak, że każde zwierzę ma swój indywidualny charakter, w dużej mierze kształtowany przez nas, właścicieli.

Jakie są główne cechy tej rasy?
Hmm... jak już wspomniałem, określenie "szmaciana lalka" w pełni charakteryzuje ragdolle i jest to cecha przypisana wyłącznie do tej rasy. Gdy weźmie się je na ręce, rozluźniają wszystkie mięśnie, odprężają się i zachowują jak bezgranicznie ufne dzieci. Pamiętajmy jednak, że jest to żywe zwierzę posiadające układ kostny oraz mięśniowy i nie spodziewajmy się wiszącej na rękach kukiełki.

Jeśli chodzi o higienę, to czy mają one jakieś specjalne wymagania?
Każde zwierzę wymaga opieki, ciepła i miłości. Jeżeli chodzi o kwestie pielęgnacyjne, koty ragdoll z racji półdługiego futra wymagają jedynie od czasu do czasu wyczesania. Ponieważ okrywa posiada znikomy podszerstek, futro sporadycznie może ulec skołtunieniu. Ale jeśli kot będzie tylko kilka razy w tygodniu, a nawet rzadziej czesany, nie będzie z tym żadnego problemu.


CIEKAWE
Ragdoll jest spokojnym, umiarkowanie aktywnym kotem.