Artykuły

Papużki faliste są najpowszechniejszymi papugami w naszych domach. Są nieduże, kolorowe i szybko się uczą.
Na pytania odpowiada lek. wet. Anna Wróblewska z przychodni weterynaryjnej we Wrocławiu.

Skąd pochodzą papużki faliste?

W stanie dzikim papużki faliste są ptakami stadnymi, żyjącymi w grupach liczących nawet tysiące osobników i zamieszkują Australię. Mają 18-22 cm długości i ważą około 30-60 gramów. Oprócz naturalnie zielonego ubarwienia, mogą być niebieskie, żółte, szare i białe z czarnymi, falistymi prążkowaniami na szyi i skrzydłach. Papużki faliste dożywają 20 lat, ale średni czas życia wynosi około 5 lat. W sklepach zoologicznych można kupić głównie mieszańce, które w przeciwieństwie do odmian standardowych są mniejsze, ale też odporniejsze i łatwiejsze w hodowli.

Jak właściwie dbać o ich utrzymanie?

Przy zakupie klatki kierujemy się zasadą: „im większa, tym lepsza”. Ptak, przelatując między żerdkami, powinien móc swobodnie rozłożyć skrzydła i przefrunąć. Do niedawna panowało przeświadczenie, że klatka nie powinna być okrągła, bo powoduje „kręćka”. Teraz wiemy, że przyczyną choroby, objawiającej się skrętem szyi, są paramyksowirusy 
i niedobory witamin z grupy B, a nie kształt klatki. Przy wyborze domu dla ptaszka należy pamiętać, że papugi lubią się wspinać po jego ścianach, więc powinien mieć poziome pręty. Klatkę z ptakiem należy ustawić w ustronnym miejscu, najlepiej jednym bokiem przy ścianie, z dala od głośników telewizora czy radia, przeciągów i szlaków komunikacyjnych w mieszkaniu. Należy pamiętać, że papugi lepiej się chowają, kiedy trzymane są w grupach, a przynajmniej w parach, choć gdy są same, nawiązują bliższe relacje z właścicielem 
i łatwiej się uczą. Gdy zdecydujemy się na parkę, namawiam na obserwację ptaków u hodowcy lub sklepie zoologicznym i zakup już dobranych partnerów. Zabawki, w postaci lusterka, huśtawek, dzwonków i basenów do kąpieli, też w pewnym stopniu uchronią ptaka przed nudą. Frustracja wynikająca z utraty partnera, monotonii lub zbyt dużej ilości stresujących bodźców (hałas, gwałtowny ruch), często powoduje samookaleczenia w postaci wyskubywania piór i wydziobywania ran. W klatkach powinno być wiele żerdek o różnej grubości, żeby uchronić papużki przed odciskami na stopach. Dlatego należy regularnie umożliwić papużce swobodne latanie po mieszkaniu, które trzeba wcześniej do tego przygotować. Przede wszystkim należy zabezpieczyć okna i kable elektryczne oraz osłonić rozgrzaną płytę kuchenki i naczynia z gorącymi potrawami. Na wszelki wypadek trzeba zaopatrzyć się w siatkę 
i rękawice do odłowu papug. Ptaki te można także utrzymywać i hodować w wolierach, oraz 
w pokojach przeznaczonych tylko dla ptaków.

Czym karmimy papużki faliste?

Najpopularniejsza mieszanka dla papużek falistych składa się z jednego rodzaju żółtego prosa, owsa i nasion słonecznika. Jest to odpowiednik naszego chleba, więc zbyt uboga dieta, żeby utrzymać ptaki w zdrowiu. Dobry produkt powinien zawierać proso kilku gatunków, kanar i nasiona traw, a w sezonie jesienno-zimowym należy wzbogacać dietę dodatkiem konopi. Niezbędnym źródłem białka zwierzęcego dla papug są mieszanki z jaja gotowanego na twardo i twarogu. Żeby mieszanka miała sypką konsystencję, można do niej dodać kaszę kukurydzianą, bułkę tartą lub otręby. Szczególne zapotrzebowanie na białko zwierzęce występuje w okresie lęgów i pierzenia. Z kolei rolę pomidora na kanapce dla papużek falistych pełnią pędy wierzb, topól, brzóz, drzew owocowych, pędy nasienne babek, kłosy traw, natka pietruszki, rzeżucha oraz owoce i warzywa. Chętnie jedzone są też rośliny uprawiane w mieszkaniach, takie jak zielistek i trzykrotka. Niezbędnym dodatkiem mineralnym jest tzw. sepia, czyli szkielet mątw, a także żwirek, który zjadany przez ptaki, służy za żarna 
w żołądku mięśniowym. Piaski dla ptaków są często wzbogacane tłuczonymi muszlami, będącymi dobrym źródłem mikro- i makroelementów.

Czy papużki możemy nauczyć mówić?

Prym w rozmowności wiodą duże papugi, ale papużkę falistą też można nauczyć mówić. Sukces jednak zależy od wielu czynników, między innymi od potencjału intelektualnego ptaka i od ilości poświęconego przez opiekuna czasu. Zwykle szybciej uczą się młode samce, trzymane pojedynczo. Cierpliwe powtarzanie pojedynczych słów, czas i ptak chętny do nauki, daje duże szanse powodzenia.

Jakie są najczęstsze choroby papużek falistych?

U ptaków często objawy choroby ujawniają się dopiero w jej zaawansowanym stadium. Dlatego właściciel papużki nie powinien zwlekać z wizytą u lekarza weterynarii, jeśli tylko coś go zaniepokoi. Powodem do konsultacji ze specjalistą są brak apetytu, osowiałość, nastroszenie piór, chowanie głowy pod skrzydłem i przebywanie na dnie klatki.
O chorobach dróg oddechowych może świadczyć oddychanie z otwartym dziobem i wydawanie dźwięków w czasie oddychania. Problemy z układem pokarmowym objawiają się biegunkami 
i wymiotami. Z kolei zrogowacenia na kończynach i woskówce oraz świąd mogą wskazywać na obecność pasożytów. Uszkodzenia piór i skóry bywają przyczyną zaburzeń psychicznych, wynikających 
z błędów w utrzymaniu. Odciążanie kończyny i problemy z lataniem są objawem chorób kostno-stawowych, których przyczyną mogą być infekcje, urazy lub zaburzenia metaboliczne np. dna moczanowa. Papugi wymagają także zbiegów pielęgnacyjnych, czyli regularnego przycinania pazurów, a w razie konieczności korekty dzioba. Namawiam na profilaktyczne badanie kału w kierunku pasożytów i po zakupie nowego ptaka poddanie go kilkutygodniowej kwarantannie.