Artykuły

Problemy dermatologiczne nieowłosionej części brzucha

dr Marcin Szczepanik

Brzuch stanowi dosyć szczególne miejsce na powierzchni ciała zwierzęcia. Jest to miejsce, w którym lokalizują się objawy kliniczne wielu chorób skóry. Dodatkowo powodem, dla którego okolica ta częściej narażona jest na różnego typu problemy dermatologiczne, jest skąpa zwykle w tej okolicy okrywa włosowa.
Na pytanie odpowiada dr Marcin Szczepanik, specjalista chorób psów i kotów, z Zakładu Diagnostyki Klinicznej i Dermatologii Weterynaryjnej Uniwesytetu Przyrodniczego w Lublinie.

Nasza kotka ma łysy brzuszek, od jakiegoś czasu w tym miejscu przestały jej rosnąć włosy. Czuje się dobrze, ale to wyłysienie powiększa się z tygodnia na tydzień. Czy to może być grzybica? Nasz drugi kot, którego mamy od 3 miesięcy, nie ma takich zmian, jednak obawiamy się, że może się zarazić. Czy powinniśmy je odizolować i zrobić jakieś badania?
Joanna z Łodzi

Opisany problem może mieć bardzo złożone przyczyny. Oczywiście, nie można na podstawie opisanych objawów ustalić, czy jest to grzybica, ale jest to mało prawdopodobne. W przypadku kotów grzybica lokalizuje się najczęściej na głowie i mordce kota, ewentualnie na łapach, bardzo rzadko na brzuchu. Chorobie zwykle nie towarzyszy też świąd, a na skórze obecne są wykwity w postaci rumienia, strupów czy łusek. Choroba jest zaraźliwa, można się więc spodziewać objawów u wszystkich zwierząt, które się ze sobą kontaktują. U Państwa kota należy ustalić przede wszystkim, czy włos nie rośnie z powodu wylizywania tej okolicy. Nadmierne wylizywanie brzucha może świadczyć o chorobach alergicznych (koty, podobnie jak psy, chorują na atopowe zapalenie skóry, ale również na alergię pokarmową, czy uczulenie na pchły). Kolejną bardzo ważną przyczyną takiego zachowania mogą być dosyć powszechnie występujące u kotów dermatozy o podłożu psychogennym. Liczba tego typu przypadków w ostatnich latach ulega zwiększeniu (co zapewne związane jest z tym, że kot staje się coraz popularniejszym zwierzęciem w naszych domach), a ten rodzaj chorób stanowi poważny problem w rozpoznawaniu i leczeniu. Wyróżnia się kilka rodzajów zaburzeń behawioralnych u kotów: rytuały, aktywności zastępcze i stereotypie. Rytuał definiowany jest jako sekwencja zachowań zorganizowanych wokół aktu początkowego, w połączeniu z funkcją podstawową progresywnie zakłócającą komunikowanie się. Aktywności zastępcze są to czynności bez kontekstowego powiązania, wykonywane przez zwierzę w sytuacjach konfliktowych. Tego typu czynności przynoszą zwierzęciu ulgę. Stereotypia definiowana jest jako powtarzająca się pojedyncza czynność lub zespół czynności, w której nie można dopatrzyć się celowości zachowań, w związku z zaistniałą aktualnie sytuacją, a czynność ta wydaje się być nadmiernie wyrażona. Ustalenie tego rodzaju problemu wymaga współpracy pomiędzy dermatologiem a behawiorystą. Dermatolog jako pierwszy powinien ustalić, czy powodem zmian nie jest jedna z chorób skórnych, a jeśli to wykluczy, behawiorysta powinien zacząć szukać przyczyn zmian w psychice kota.

Opisany przypadek nie wyczerpuje wszystkich możliwych chorób skóry, lokalizujących się w okolicy nieowłosionej części brzucha. Z bardziej powszechnie występujących należy wymienić kontaktowe zapalenie skóry i inwazje świerzbowców. Ponieważ brzuch z racji skąpego owłosienia jest łatwo dostępny, możemy tam zaobserwować zmiany, które umkną nam w miejscach pokrytych gęstą sierścią. Dzięki temu możemy wcześniej zaobserwować, że u naszego pupila rozwija się jakaś choroba i szybko skontaktować się z lekarzem weterynarii. W przypadku chorób alergicznych, zwłaszcza kontaktowego zapalenia skóry, ważne jest używanie odpowiednich, działających przeciwzapalnie i przeciwświądowo szamponów, którymi należy myć okolice brzucha.


ZASADY TERAPII DERMATOLOGICZNEJ

  • Przestrzegaj dawki przepisanej przez lekarza weterynarii
  • Przestrzegaj częstotliwości podawania leku
  • Przestrzegaj zalecanego czasu trwania terapii
  • Przestrzegaj podstawowych zasad higieny
  • Przestrzegaj terminów wizyt kontrolnych
  • Nie przerywaj leczenia, nawet jeśli zniknęły objawy i widać znaczącą poprawę