Artykuły

Potrzeby żywieniowe kota

4lapy-poradnik-dietetyczny.jpg

Na pytania odpowiada dr Jacek Wilczak
z Zakładu Dietetyki w Katedrze Nauk Fizjologicznych SGGW w Warszawie.


Podstawowa zasada żywienia kota sprowadza się do uwzględnienia jego metabolizmu i poprzez umiejętne dobranie surowców zapewnienia mu wszystkich składników odżywczych. Dieta kota różni się także znacząco od pożywienia jakiego wymagają psy. Podstawę stanowią produkty pochodzenia zwierzęcego.

Jakie są podstawowe zasady żywienia kotów dorosłych?

Kot w przeciwieństwie do psa jest typowym mięsożercą. Dlatego też podstawę jego diety musi stanowić mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego – nie oznacza to wcale, że w diecie psa te surowce nie powinny stanowić jej podstawy. Różnica polega przede wszystkim na tym, że o ile pies może wykorzystać energię z węglowodanów, o tyle u kota proces ten jest mało efektywny. Dlatego też podstawowa zasada żywienia kota sprowadza się do uwzględnienia jego metabolizmu i poprzez umiejętne dobranie surowców zapewnienia mu wszystkich składników odżywczych, włączając także te dla których istnieją tylko i wyłącznie zalecenia dietetyczne, a nie tylko normy żywieniowe, które muszą spełniać producenci karm pełnoporcjowych. Składnikami niezbędnymi w żywieniu dorosłego kota, których nie jest w stanie sam wyprodukować są m.in. tauryna, kwas arachidonowy i witamina A. Surowce je dostarczające to mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego. Wraz z nimi kot dostaje także białko o odpowiednim składzie aminokwasowym oraz szeroką gamę kwasów tłuszczowych – w tym także te z rodzin n-3 i n-6. Pozostałe zasady żywienia dorosłego kota, sprowadzają się do ilości składników odżywczych podawanych w postaci karmy/diety uwzględniające jego masę ciała, wiek, aktywność fizyczną i stan fizjologiczny. Pamiętać należy także o aktywizacji kota, odpowiednia ilość aktywności fizycznej zagwarantuje utrzymanie prawidłowej masy ciała i nie dopuści do pojawienia się dieto-zależnych jednostek chorobowych: otyłości, cukrzycy insulinoniezależnej czy zespołu metabolicznego.

W jakich przypadkach lepiej jest stosować karmę mokrą dla kota?

Sposób produkcji karm mokrych w mniejszym stopniu zmniejsza wartość odżywczą gotowego produktu, sterylizacja nie zmienia strawności składników białkowych i tłuszczowych, a w żywieniu kotów w większym stopniu zależy nam na stosowaniu karm o wysokim współczynniku strawności białka i tłuszczu, gdyż związki te są podstawowymi składnikami budującymi tkanki oraz dostarczającymi energii. Dodatkowo sterylizacja gwarantuje czystość mikrobiologiczną gotowej karmy – nie jest konieczne stosowanie dodatków substancji konserwujących. Karma mokra w największym stopniu przypomina karmę domową, a poprzez wykorzystanie w jej produkcji głównie mięsa i produktów pochodzenia mięsnego pokrywa zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze bez konieczności uzupełniania ich w karmie poprzez podawanie półproduktów nie będących surowcami spożywanymi przez koty. Ważnym argumentem promującym karmę mokrą jest fakt jej wyższej wilgotności. Fakt ten ma szczególnie znaczenie w przypadku kotów, które fizjologicznie mają mniejszą tendencję do picia wody i dlatego też głównym jej źródłem dla kota jest jego pokarm. Nieprawidłowy bilans wodny ma decydujące znaczenie w powstawaniu schorzeń nerek i przyczynia się do nieprawidłowego przebiegu przemian metabolicznych. Moim zdaniem, karma mokra powinna stanowić podstawowy model żywienia kota na każdym etapie jego rozwoju.