Artykuły

Mój 5-letni owczarek niemiecki traci nieprawdopodobnie dużo sierści. Jest regularnie wyczesywany raz w tygodniu, ale mieszkanie trzeba sprzątać kilka razy dziennie, bo inaczej sierść kłębi się na podłodze. Jest żywiony karmą dietetyczną stosowaną przy chorobach skóry, zaleconą przez lekarza ze względu na uczulenie. Dodaję mu do jedzenia olej z pestek winogron, ale bez efektów. W ciągu ostatnich miesięcy problem się nasilił. Czy może to mieć związek ze zmianą miejsca zamieszkania (w czerwcu się przeprowa-dziłam)? Jak pomóc zwierzakowi i sobie, bo dostaję szału z tym sprzątaniem?
Gabriela Skrzypiec

Nie potrafię odpowiedzieć, co może być przyczyną wypadania sierści u Pani owczarka, ponieważ nie opisała Pani żadnych zmian skórnych. Stres związany z przeprowadzką może być jednym z czynników nasilających wypadanie włosów, ale zwykle znika po kilku dniach. Proponuję analizę kału pod kątem pasożytów. Należy też sprawdzić dietę, by wykryć ewentualne niedobory pokarmowe. Podawanie oleju z pestek winogron okazało się niewystarczające. Konieczne może być podawanie preparatów witaminowo-mineralnych bogatych w witaminy z grupy B, witaminę A, selen, cynk, biotynę. Konieczne jest też podawanie preparatów zawierających nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 I omega-6. Mój 9-letni czarny sznaucer po każdym posiłku i po przebudzeniu jak szalony ociera pysk o wszystko, na co natrafi. Niekiedy oblizuje nos, z którego wycieka jakby katar. Podnosi przy tym pysk do góry, opuszcza i znów się oblizuje. Lekarz zalecił podawanie dwa razy dziennie po pół tabletki lekarstwa o nazwie Stomorgyl 20. Efektów nie ma.
Zofia Skonieczna z Zielonej Góry

Powodem takiego zachowania psa mogą być zapalne, bakteryjne, grzybicze lub alergiczne zmiany w jamie nosowej. Czasem spotykam w uchu ciała obce. Lekarz weterynarii powinien dokładnie obejrzeć nos i zatoki psa, wprowadzając światłowodową rurkę do nosa, by postawić ostateczną diagnozę i zalecić odpowiednią kurację.

Mój owczarek nizinny ma 6 lat. Gdy miał rok, uległ wypadkowi, w wyniku którego 4 miesiące później trzeba było zoperować mu kość udową. Od tamtej pory wszystko było w porządku, ale ostatnio, po tym jak leżał i się nagle poderwał, znowu zaczęła go boleć noga. Teraz bardzo kuleje i popiskuje. Jak można mu pomóc?
Bogusław Cieśla

Jest mało prawdopodobne, by operowana kość udowa uszkodziła się ponownie w tym samym miejscu co wcześniej. Opisane objawy mogą być wynikiem zerwania lub naderwania więzadła krzyżowego rzepki. Taki uraz diagnozuje się za pomocą badania klinicznego i czasem widać go na zdjęciu rentgenowskim. Zerwane więzadło zwykle wymaga operacji. Pozwala to uniknąć kulawizn, zmian zwyrodnienio-wych i cierpień. Aby dokładnie zdiagnozować Pana psa, należy udać się do lekarza weterynarii – specjalisty ortopedy.

Mam 7-tygodniowego owczarka niemiec-kiego i w związku z tym dwa pytania.

1. Czy tak młodemu szczeniakowi mogę podawać suchą karmę, ewentualnie surowe mięso lub kości cielęce?
2. Jaki wiek psa jest najodpowiedniejszy do rozpoczęcia podstawowej tresury?

Proszę też o wszelkie dodatkowe wskazówki dotyczące pielęgnacji i żywienia.
Dorota Nowosad

1. 7-tygodniowy owczarek, podobnie jak większość zdrowych psów w tym wieku, może być żywiony posiłkami przygotowywanymi w domu, albo gotową karmą dla juniorów. Obu sposobów żywienia, zwłaszcza u psów ras dużych, nie powinno się stosować jednocześnie. W ramach żywienia tradycyjnego 7-tygodniowemu szczeniakowi możemy podawać mięso, ryż, makaron, ser biały, raz na dwa dni żółtko. Od 8. tygodnia życia psa, taką dietę trzeba uzupełniać preparatami witaminowo-mineralnymi. Żywienie gotowymi karmami, dobranymi do wieku psa, zawierającymi witaminy i minerały, jest wygodniejsze. 7-tygodniowe pieski jedzą 5 razy dziennie i nie trzeba ograniczać im pokarmu.
2. Pierwszym nauczycielem szczeniaczka jest jego mama. Potem, gdy zostanie od niej zabrany i zjawi się w naszym domu, jest mu bardzo trudno. Dlatego musimy okazać mu maksimum czułości i zainteresowania. Nie powinien wtedy zostawać sam w domu. Decydując się na posiadanie psa, każdy z domowników powinien zawczasu się do tego przygotować: zwierzak będzie przecież nowym członkiem rodziny. Od początku zachowujmy się wobec niego konsekwentnie i stosujmy następujące zasady. Zamiast karcenia lepsza jest łagodna perswazja i pozytywna motywacja, czyli chwalenie za każde prawidłowo wykonane polecenie. Bliskie kontakty możemy nawiązać z psem poprzez częste mówienie do niego, głaskanie i regularne powtarzanie zabiegów pielęgnacyjnych. Szkolenie z instruktorem można zacząć w wieku trzech miesięcy w tzw. psim przedszkolu.