Artykuły

Na pytania odpowiada lek. wet. Karolina Zyberyng-Kaczmarczyk
z przychodni weterynaryjnej w Pruszkowie.

Czworonogi są narażone na inwazje wielu różnych pasożytów wewnętrznych. Objawy zarażenia różnią się w zależności od wieku i kondycji zwierzaka, rodzaju pasożytów i stadium zaawansowania choroby. Niepokój opiekuna powinna wzbudzić każda zmiana zachowania i wyglądu czworo­noga. Zarówno kondycja sierści i skóry jak i apatia, zmniejszony apetyt czy zachowanie czworonoga na spacerze.

Jakimi pasożytami wewnętrznymi są zagrożone psy i koty?

Psy i koty są podatne na różne pasożyty wewnętrzne. Istnieją pewne powszechne zagrożenia dla każdego z tych zwierząt. Oto kilka najczęstszych pasożytów wewnętrznych, które mogą atakować psy i koty: nicienie jelitowe (Toxocara canis, Toxocara cati), tasiemce (Dipylidium caninum) czy pierwotniaki (Giardia lamblia, Cystoisospora).

Jakie mogą być objawy inwazji?

Objawy inwazji pasożytów u czworo­nogów mogą się różnić w zależności od rodzaju pasożyta, nasilenia inwazji czy ogólnej kondycji zwierzęcia. Niepokój u opiekuna powinny wywołać częste biegunki z domieszką śluzu bądź krwi, wymioty bóle brzucha czy wzdęcia. Zdarza się, że pasożyty są widoczne gołym okiem, w kale lub wymiocinach. Kolejnym objawem zarobaczenia może być spadek apetytu lub nadmierne łakomstwo. Często pasożyty mogą powodować utratę wagi u zwierząt, nawet przy zachowanym lub zwiększonym apetycie, a także widoczne problemy z sierścią, która staje się matowa, osłabiona i łamliwa. Problemy oddechowe mogą mieć związek z pasożytami płucnymi, gdzie objawami mogą być kaszel, duszność czy krztuszenie się. Obecność pasożytów może manifestować się także zmianami w zachowaniu. Zwierzaki mogą być bardziej ospałe, unikać kontaktu z innymi, wygryzać łapy czy okolicę ogona.

W jakich sytuacjach dochodzi do zarażenia kotów i psów?

Zarażenie kotów i psów może wystąpić w różnych sytuacjach, głównie poprzez kontakt z innymi zwierzętami lub środowiskiem, które jest zanieczyszczone patogenami, dlatego najbardziej narażone są psy oraz koty wychodzące. Koty przebywające tylko w domu także mają szansę na zarażenie się pasożytem, np. poprzez przyniesienie jaj pasożytów na butach opiekunów, polowanie na owady czy jedzenie surowego mięsa. Osobniki bardziej narażone na zarażenie to zazwyczaj te, które mają osłabiony układ immunologiczny lub przebywają w środowiskach, gdzie występuje duże ryzyko zakażenia. W przypadku kotów i psów, mogą to być zwierzęta młode, starsze, chore, niedożywione lub takie, które są regularnie narażone na kontakt z innymi zwierzętami, np. przebywające w schroniskach, hodowlach czy psich parkach.

Jak uniknąć inwazji pasożytów? Jaki jest schemat odrobaczania?

Zapobieganie inwazji pasożytów jest ważne zarówno dla szczeniąt i kociąt, jak i dla dorosłych zwierząt. Istnieje kilka zasad, które pomagają ograniczyć możliwość pojawienia się pasożytów w organizmie zwierzaka. Kluczowa jest higiena otoczenia. Dotyczy to dbania o czystość legowiska w domu, dezynfekcje pomieszczeń, częste mycie misek oraz wymianę wody, ale także sprzątanie odchodów zwierząt na spacerach. Kał bowiem stanowi główne źródło zakażeń pasożytami. Ważna jest także regularna profilaktyka przeciwpasożytnicza. Warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który dobierze odpowiedni schemat podawania leków. Oprócz regularnego odrobaczania warto także co jakiś czas wykonywać badanie kału, które jest znaczące dla monitorowania zdrowia zwierząt i wykrywania potencjalnych inwazji pasożytów. W zależności od wieku, stanu zdrowia czy narażenia na pasożyty w danej okolicy postępowanie może być różne, dlatego istotne jest, aby do każdego pacjenta podchodzić indywidualnie. Odrobaczenie szczeniąt i kociąt powinno zacząć się już w 2-3 tygodniu życia. Przy pierwszym odrobaczeniu młodych powinno się także podać odpowiedni preparat matce, która może stanowić potencjalne źródło przekazywania pasożytów młodym. Następnie szczeniaki i kociaki odrobacza się co 2-4 tygodnie, aż do 6-go miesiąca życia. Zazwyczaj ma to związek ze szczepieniami, gdzie na tydzień przed każdym szczepieniem powinno nastąpić podanie środka przeciwpasożytniczego. Dorosłe osobniki, w zależności od ryzyka wystąpienia inwazji, standardowo odrobacza się co 3 miesiące.