Artykuły

O badanie grupy krwi u kota warto poprosić lekarza prowadzącego. Jest to szczególnie ważne w przypadku kotów hodowlanych.

Jakie grupy krwi wyróżniamy u kotów?
Koty, tak jak ludzie mają różne grupy krwi. Posiadanie takiej, a nie innej grupy dziedziczy się po rodzicach. Koty posiadają grupy krwi A, B i AB. Najbardziej popularna jest grupa krwi A. Grupa B występuje m.in. u kotów perskich, abisyńskich, brytyjskich krótkowłosych, szkockich zwisłouchych, sfinksów, somalijskich, birmańskich, cornish rex i devon rex. Grupa AB jest spotykana niezwykle rzadko.

Jak oznaczyć grupę krwi?
Grupę krwi u zwierzęcia można oznaczyć na podstawie badania serologicznego. Wówczas od kota pobiera się krew z żyły i w ciągu kilkunastu minut uzyskuje się odpowiedź, jaką grupę krwi posiada zwierzę. Ale uwaga! Koty, które podczas badań serologicznych uzyskały grupę krwi A, mogą przenosić także gen grupy krwi B, dlatego, aby dokładnie ustalić, który z genów jest przekazywany, konieczne jest wykonanie genetycznego oznaczenia grupy krwi. Materiałem do badań jest krew lub wymaz z błony śluzowej policzka. Na wyniki takiego badania czeka się około 5 dni roboczych.

Do czego przydaje się znajomość grup krwi?
Istotne jest to w przypadku gdy zwierzę potrzebuje transfuzji, jako wynik silnego krwotoku np. po wypadku komunikacyjnym lub w trakcie choroby nowotworowej gdy organizm kota jest wyniszczony. Niedopasowanie krwi może wywołać reakcję wstrząsową w czasie transfuzji.

Dlaczego tak ważne jest oznaczanie grup krwi u zwierząt przeznaczonych do hodowli?
Badania krwi u kotek/kocurów przeznaczonych do rozrodu najlepiej wykonać jak najszybciej. U kotek zdecydowanie przed pierwszą rują. Hodowca będzie wiedział, z jaką partnerką lub partnerem kojarzyć swego zwierzaka. Najgorszym połączeniem jest skojarzenie kotki z grupą krwi B z kocurem z grupą krwi A. Najlepiej gdy łączymy w pary koty o takiej samej grupie krwi, pamiętając  że z kojarzenia kotki i kocura o grupie A może w miocie pojawić się kocię o grupie B. Takiej sytuacji możemy uniknąć gdy znamy genotyp zwierząt pod kątem grupy krwi. Aby ustrzec się konfliktu serologicznego zalecam zbadać grupy krwi obojga rodziców.

Co robić jeśli dojdzie do konfliktu serologicznego między kotką a kociętami?
Kotka przekazuje potomstwu przeciwciała z siarą w pierwszych dwóch dobach, dlatego jeśli wiemy, że kocięta będą w grupie ryzyka wystarczy przez pierwsze dwa dni karmić kociaki preparatami 
mlekozastępczymi. W przeciwnym razie, kocięta ssąc siarę, otrzymują jednocześnie przeciwciała skierowane przeciwko własnym czerwonym krwinkom, które są niszczone, gdy tylko przeciwciała dostaną się do krwioobiegu kociąt.

Czy jest to niebezpieczne dla kociąt?
Taka sytuacja może doprowadzić do ich śmierci. Co może zaobserwować właściciel? Najczęściej, 
z powodu silnej anemii błony śluzowe u nowo narodzonych zwierząt bledną, a następnie kocięta wykazują wyraźne objawy żółtaczki, ponieważ wątroba kociąt ma trudności z usunięciem martwych erytrocytów. W rezultacie anemii i upośledzenia transportu tlenu może nastąpić niewydolność narządów wewnętrznych. Leczenie polega na jak najszybszym zaprzestaniu podawaniu siary do 16-24, a nawet 48 godzin po porodzie. Po tym czasie przeciwciała z mleka matki nie mogą już przedostać się z jelita do krwioobiegu i wyrządzić szkód, i kocięta mogą być normalnie karmione przez matkę.