Artykuły

Mruczący indywidualiści

623712f71e80833cf27f53476013d3d6certech.gif






Każdy kot jest wyjątkowy zarówno pod względem wyglądu, jak i osobowości czy zwyczajów. Każdy inaczej reaguje na te same bodźce i po swojemu okazuje sympatię (bądź jej brak) ludziom. Co sprawia, że zwierzęta te są aż takimi indywidualistami? Kocięta z tego samego miotu potrafią zdecydowanie różnić się charakterami. Jeden malec może być nieśmiały i ostrożny, drugi ciekawski i towarzyski. Zwykle w oko wpadają mruczki przyjacielskie, bez strachu podchodzące do człowieka. Czasami sympatię budzi kociak trzymający się z boku. Zatem, przy wyborze pupila warto zwracać uwagę nie tylko na prezencję, ale również na indywidualne cechy koteczka, które dają się zauważyć nawet po niezbyt wnikliwej obserwacji.

KRÓTKI TEST OSOBOWOŚCI
Znawcy kocich zachowań wyodrębniają dwa podstawowe typy osobowości. Mruczący ekstrawertycy są weseli, ciekawscy i otwarci, aktywni, żywiołowi oraz ufni w stosunku do ludzi i innych zwierząt. Natomiast koci introwertycy to zwierzaki zdystansowane, mało wylewne i powściągliwe w reakcjach, zazwczaj przywiązujące się tylko do jednego członka rodziny. Mogą sprawiać wrażenie wyniosłych i bardziej niezależnych niż inne osobniki.
Jak sprawdzić, do którego typu zalicza się wybrany kot? Wystarczy wykonać krótki test – siedząc w pobliżu mruczka, przesuwajmy własną nogę w obie strony po podłodze. Kot, który zerwie się na równe łapy i dopadnie do stopy, prawdopodobnie jest ekstrawertykiem. Natomiast ten, który nie zwróci szczególnej uwagi na ruch nogi i – jak gdyby nigdy nic - smacznie wyciągnie się na dywanie, ma raczej naturę introwertyczną.

CZYM SKORUPKA NASIĄKNIE...
Osobowość kota zależy tak od czynników genetycznych, predysponujących go do określonego zachowania, jak i od otoczenia, które kształtuje charakter mruczka. Szukając pupila powinniśmy więc być świadomi, że dziedziczy on po rodzicach cechy psychiczne. Ważną rolę odgrywa też dzieciństwo, a zwłaszcza istotny dla rozwoju emocjonalnego i zachowań społecznych okres tzw. wczesnej socjalizacji – od dwóch do siedmiu tygodni po urodzeniu. Najlepiej, gdy mały mruczek spędza go pod czułą opieką matki i wspólnie z rodzeństwem, ponieważ właśnie wtedy uczy się tzw. kociej mowy, czyli typowych reakcji.
Kocięta zbyt wcześnie oderwane od rodziny wolniej rozwijają się fizycznie i mogą mieć problemy z komunikacją. Dlatego zaleca się, aby przygarniać maleństwa dopiero od ósmego lub dziewiątego tygodnia życia. Nie oznacza to jednak, że wcześniej kociaki nie mogą mieć kontaktów z ludźmi. Wprost przeciwnie, im więcej osób weźmie je na ręce i przytuli, tym przyjaźniej będą nastawione do człowieka w przyszłości.

HORMONY, RASA, UBARWIENIE
Na osobowość kotów wpływają hormony płciowe. Osobniki po kastracji stają się łagodniejsze, mniej kłopotliwe, mają lepszy kontakt z opiekunem. Kocury przestają znaczyć terytorium i nie wdają się w walki z innymi samcami. U kotek znikają uciążliwe okresy rui.
Różnice charakterów mruczków mogą wynikać też z rasy. Na przykład persy są ciche, łagodne i spokojne, a syjamy niezwykle "gadatliwe" i towarzyskie, natomiast koty birmańskie słyną z wyjątkowo silnego charakteru, uporu i stanowczości. Ponoć kocia osobowość zależy nawet od... koloru futra. Czarne pupile uznawane są za spokojne, zaś rude za bardzo żywiołowe.


Natalia Gierymska