Moje szpice niemieckie i buldogi angielskie
Szpice niemieckie i buldogi angielskie tworzą ciekawy team. Szpice są żywiołowe i ruchliwe, natomiast buldogi mają łagodne i cierpliwe usposobienie.
Na pytania odpowiada Ewa Urbanowicz z hodowli „Z Niedźwiedziej Gawry” www.niegawra.republika.pl
Skąd wzięło się u Pani zamiłowanie do psów?
W dzieciństwie miałam białego szpica. Można zatem powiedzieć, że „psiarstwo” mam we krwi. Jednak jeśli chodzi o prowadzenie hodowli, to moja przygoda rozpoczęła się w 1972 r. od posiadania nowofundlandów. Zawsze fascynowały mnie duże rasy. Oprócz nowofundlandów hodowałam jeszcze bernardyny, berneńczyki oraz leonbergery. Teraz posiadam szwajcarskie psy pasterskie, szpice niemieckie i buldogi angielskie. Pierwszego samca buldoga odkupiłam od właściciela, który znęcał się nad nim. Kiedy zabrałam go do domu musiałam nauczyć i przyzwyczaić do najbardziej oczywistych relacji między psem a właścicielem – przytulania, głaskania i miłości. Po pewnym czasie stał się spokojny, jednak nadal wykazywał agresywne zachowania w stosunku do mężczyzn.
Jakie są buldogi?
Buldogi przyjechały na kontynent z Anglii. Do Polski pierwsi przedstawiciele tej rasy trafili na przełomie lat 60 i 70-tych. Jest to pies dla osoby spokojnej. To rasa, która ma wiele wymagań, głównie zdrowotnych. Buldogi są bardzo delikatne. Nie wolno narażać je na przegrzanie i wysiłek, ponieważ ich wydolność jest ograniczona. Buldog posiada też wiele zalet – jest skory do zabawy zarówno z dziećmi, jak i z osobami dorosłymi. Można by rzec, że jest to pies, który wie czego chce i jest bardzo lojalny. Co zaś tyczy się typowych wystawowych kwestii, to w postawie stojącej należy trzymać mu rękę pod żuchwą i nie wyciągać sylwetki – ma być zwarty. Buldog oglądany z góry powinien mieć kształt klina. Jego nos i śluzówki muszą być czarne, a zęby nie powinny być widoczne przy zamkniętym pysku. Wzorzec buldoga wymaga uzyskania wielu przeciwstawnych sobie cech, dlatego jego hodowla jest taka trudna.
A szpice niemieckie?
Szpic jest najstarszym typem psa domowego. Do szpiców zaliczamy psy zaprzęgowe (syberian husky, czy alaskan malamut), szpice azjatyckie (chow chow, akita inu), szpice myśliwskie (łajki, psy karelskie) oraz szpice pasterskie. Szpice niemieckie, które hoduje się, jako psy stróżujące i do towarzystwa, występują w pięciu wielkościach: szpic wilczy, szpic duży, szpic średni oraz mały i miniaturowy, inaczej pomeranian. Dwie ostatnie rasy stały się typowymi małymi pieskami domowymi. Są one silnie przywiązane do właściciela. Doskonałe jako stróże. Nie mają ciągot do kłusownicta czy włóczęgostwa. Szpic charakteryzuje się krótką, kwadratową sylwetką oraz obfitą sierścią składającą się z grubego podszerstka i włosów okrywowych. Umaszczenie szpiców wilczych jest szaro srebrzyste, szpice duże występują w kolorze białym, czarnym i brązowym. Pozostałe rasy mogą być w dowolnym umaszczeniu, również łaciatym.
Szpice niemieckie i buldogi angielskie tworzą ciekawy team. Szpice są żywiołowe i ruchliwe, natomiast buldogi mają łagodne i cierpliwe usposobienie. Czy jest jakaś różnica w żywieniu szpica niemieckiego a buldoga angielskiego?
Zarówno szpice, jak i buldogi nie mają specjalnych wymagań żywieniowych, jednak należy karmić je produktami wysokiej jakości. Jeśli chodzi o karmę dla szczeniąt to polecam, by przez okres do osiągnięcia dorosłości, karmić je suchą karmą, gdyż dobór diety składającej się z innego rodzaju żywienia jest trudny. Karma powinna oczywiście zawierać wszystkie potrzebne składniki do prawidłowego rozwoju psa. Wybierając karmę, oprócz jej wysokiej jakości, należy kierować się przede wszystkim wiekiem, wielkością psa oraz jego cechami użytkowymi. Szpicom dobrze jest podawać karmę dla ras małych. Proszę pamiętać, aby nie kierować się ślepo zaleceniami producenta karmy. Częste są przypadki niedożywienia, ponieważ właściciel nie uwzględnił indywidualnych potrzeb swojego psa i podawał mu tyle jedzenia, ile było napisane na opakowaniu.
Czy pielęgnacja w przypadku tych dwóch ras też jest podobna?
Wiadomym jest, że psy długowłose pielęgnuje się inaczej niż psy krótkowłose. Dla tych z dłuższym włosem preferowane są specjalne szampony w zależności od długości włosa. Do tego dochodzi oczywiście częste czesanie. Szpice, mimo dłuższej sierści nie wymagają częstego czesania, a wręcz można powiedzieć, że jest to niewskazane. Jeśli zaś chodzi o psa krótkowłosego, to tutaj baczniej należy zwrócić uwagę na higienę uszu a nie sierści. U buldogów należy pamiętać, że okolice oczu i fałdy na nosie wymagają regularnej pielęgnacji.
Czy tak profesjonalna hodowczyni jak Pani może podzielić się swoimi doświadczeniami
i obserwacjami z przyszłymi właścicielami?
Często słyszy się o tzw. pseudohodowlach, gdzie psy trzymane są w niedopuszczalnych warunkach. Podejrzewając, że trafiliśmy właśnie na taką hodowlę należy zwrócić uwagę na kondycję szczeniąt i poprosić właściciela o dokumenty ze Związku Kynolo-gicznego, które zawierają przegląd miotu. Kupując szczenię z metryką zwiększamy prawdopodobieństwo, że będzie ono zdrowe i bez wad genetycznych. Przyszłość szczenięcia zależy też od właściciela, w jaki sposób opiekuje się psem i czym go karmi. Wszelkie problemy zdrowotne należy konsultować z lekarzem weterynarii.