Artykuły

Na pytania odpowiada lek. wet. Jowita Jacewicz
z przychodni weterynaryjnej w Warszawie.

Lekarz weterynarii bardzo często wybiera swój zawód, mając wcześniej kontakty z czworonogami, czując w sobie misję pomagania zwierzętom. Jest to niezwykle cenne, aby czuł pasję do swojego zawodu. Zyskują na tym jego czworonożni pacjenci.

Kiedy pojawił się pomysł zostania lekarzem weterynarii?

Od zawsze chciałam być lekarzem, medycyna zawsze mnie fascynowała. Dopiero choroba mojego osobistego psa, utwierdziła mnie w tym, że chciałabym zostać lekarzem weterynarii.

Co jest fascynującego w tym zawodzie, a co może być trudnym doświadczeniem?

Zawód ten jest niezwykle satysfakcjonujący. Każdy z nas chce pomagać, leczyć. Medycyna weterynaryjna rozwija się niezwykle szybko, co daje wiele możliwości terapeutycznych. Obserwacja pacjentów, którzy zdrowieją to największa gratyfikacja. Jednak trzeba pamiętać, że sama miłość do zwierząt może nie być wystarczająca, aby wykonywać ten zawód. Trzeba się uzbroić w cierpliwość, sumienność, pracowitość i pokorę. Na uwagę zasługuje również umiejętność współpracy z opiekunem zwierzęcia. Codzienność lekarza weterynarii to również podejmowanie trudnych decyzji, obcowanie ze śmiercią, nigdy nie jest to łatwe, nawet po wielu latach doświadczenia zawodowego.

Dlaczego chirurgia stała się wyborem drogi zawodowej? Jak rozwija się ta dziedzina weterynarii?

Chirurgia weterynaryjna była dziedziną, która od początku mnie fascynowała. Od początku studiów sala operacyjna była moim drugim domem. Wiele wysiłku i ciężkiej pracy włożyłam w to, aby móc zostać chirurgiem. Uratowanie pacjenta w stanie zagrożenia życia, dzięki interwencji chirurgicznej jest niezwykłym przeżyciem. Wykonując swoją pracę, nigdy nie mam wrażenia, że pracuję choć jeden dzień. To chyba dobry wybór ścieżki zawodowej. Tak jak wszystkie obecnie dziedziny weterynarii, chirurgia weterynaryjna rozwija się niezwykle dynamicznie. Dostępność coraz lepszych materiałów wykorzystywanych w chirurgii, narzędzi oraz szkoleń i materiałów dydaktycznych, pozwala jeszcze lepiej pomagać naszym pacjentom.

Jak znaleźć chwilę wytchnienia wykonując taki wspaniały zawód?

Nie wyobrażam sobie innej ścieżki zawodowej, jest to profesja bardzo pracochłonna i niezwykle stresująca. Chwile odpoczynku zapewnia mi spacer, spotkanie z przyjaciółmi, rodziną, teatr i dobry koncert.