Artykuły

NASZ EKSPERT
Na pytania odpowiada Katarzyna Rogala z hodowli kotów norweskich leśnych – *LEŚNE MARZENIE. www.lesnemarzenie.pl

Przedstawiamy wyjątkową rasę – koty Norweskie Leśne. Ich drapieżny wygląd to tylko pozory – pod postacią kudłatego dzikusa kryje się bystry i wesoły, pełen temperamentu domownik. Legendy głoszą, że Wikingom w ich morskich podróżach towarzyszyły podobne koty, a najstarsze, udokumentowane wzmianki o nich sięgają aż XVI wieku.

Proszę przybliżyć nam rasę kotów Norweskich Leśnych.
Kot Norweski Leśny należy do ras naturalnych, które powstały przy minimalnym udziale człowieka. Rasa ta kształtowała się w chłodnym, klimacie Skandynawii i tam też można jeszcze dzisiaj spotkać jej protoplastów. Wpływ północnego, surowego klimatu widać w budowie i wyglądzie tych kotów. „Norwegi” charakteryzują się wspaniałą okrywą włosową, o dwuwarstwowej budowie. Wierzchnia warstwa, złożona z długich, ościstych, lśniących włosów jest nieprzemakalna i chroni kota przed niesprzyjającą wilgocią, a puszysty podszerstek daje ciepło w mroźne dni. Niezwykle puszystym, długim ogonem kot może się owinąć, a kępki włosów na stopach między palcami chronią łapy przed mrozem. Całości dopełnia piękna kryza na szyi i owłosione od wewnątrz uszy.

Koty Norweskie Leśne od wieków występowały w legendach i mitach skandynawskich – to właśnie one ciągnęły rydwan bogini miłości Freyi. Podania głoszą również, że koty te towarzyszyły Wikingom w ich morskich wyprawach.

Standard tej rasy został ustalony i uznany przez FIFE w 1976r. I od tego czasu „norwegi” są coraz częstszymi gośćmi na wystawach kotów. W ostatnich latach rasa ta staje się coraz bardziej popularna.  Kot norweski jest duży, dobrze zbudowany, o mocnym kośćcu, zwinny i muskularny. Ma długie nogi, tylne dłuższe od przednich. Zaliczany do kotów półdługowłosych. Jego ozdobą jest wspaniałe futro; okazały ogon, portki i dostojna kryza na szyi. Głowa powinna mieć kształt trójkąta równobocznego, z długim prostym profilem i mocną brodą. Zewnętrzne krawędzie dużych otwartych uszu tworzą przedłużenie linii głowy. Mile widziane są pędzelki na końcach uszu (tzw tufki). Oczy migdałowe, lekko skośne. Ogon, bardzo puszysty, długi, sięgający przynajmniej do łopatek.

Na czym polega wyjątkowość tych kotów?
Zwróciłam uwagę na koty norweskie ze względu na ich wspaniały – dostojny i jednocześnie dziki wygląd. Zaciekawiło mnie także ich północne pochodzenie. Po bliższym poznaniu byłam oczarowana ich charakterem, przywiązaniem do człowieka, mądrością. Są dla mnie marzeniem o leśnej dzikości z sercem pełnym miłości. Ciekawostką jest unikalny, występujący tylko u „norwegów” kolor – amber. Koty w takim kolorze rodzą się bardzo rzadko. Kociaki zaraz po urodzeniu są czarne, a wraz z dorastaniem ich kolor zmienia się na bursztynowo-złoto-rudy.

Czy koty Norweskie Leśne to rasa wymagająca dla właściciela? Jaki mają charakter?
Koty Norweskie są jedną z największych ras kotów. Dorosły kocur może ważyć do 8kg. Są spokojne i dostojne, są niezwykle inteligentne i bardzo przywiązują się do właściciela. Są ciekawskie, ale ostrożne wobec obcych. Nie lubią być zmuszane do czegokolwiek. Uwielbiają zabawy i pieszczoty. Bardzo zwinne, lubią się wspinać i polować. W domu należy zapewnić im możliwość wejścia jak najwyżej – dlatego mile widziane są wysokie "drapaki", które od razu stają ich ulubionym miejscem zabaw i odpoczynku. Są dosyć gadatliwe – ich głos bardziej przypomina świergot i miłe dla ucha pomrukiwania niż zwyczajne miauczenie.

Czy koty tej rasy potrzebują specjalnej pielęgnacji?
Kot norweski mimo swojego imponującego futra nie wymaga zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Ich dwuwarstwowa sierść nie wykazuje tendencji do kołtunienia, wystarczy 1-2 razy w tygodniu wyczesać kota szczotką lub grzebieniem. Częściej należy czesać norwegi w okresie linienia czyli od wiosny do lata. Jak każde zwierzę kot norweski co jakiś czas wymaga kąpieli. Możemy wtedy przekonać się, jak dobrze futro chroni go w niesprzyjających warunkach. Zmoczenie kota tak, aby go umyć jest bardzo trudne. Woda po prostu spływa po nim „jak po kaczce” i trudno wnika wgłąb, utrudniając zmoczenie zwierzęcia.

W jaki sposób przygotowuje Pani kocięta do opuszczenia hodowli?  
Kociaki od pierwszej chwili przebywają z nami. Zawsze jestem obecna przy porodzie. Kotki wręcz tego wymagają, nie dając mi odejść nawet na chwilę podczas porodu. Od pierwszych chwil życia młode mają kontakt z człowiekiem, są brane na ręce i uczestniczą w życiu domu.