Artykuły

Na pytania odpowiada hodowca Teresa Kozłowska, hodowla EL-CHOCLO*PL, elchoclo.vanti.pl

W 1900 r., w Anglii, został zarejestrowany pierwszy klub miłośników kotów perskich. W 1961 r. po raz pierwszy zaprezentowano kota o umaszczeniu czekoladowym, a w latach 80. uzyskano już prawie wszystkie kolory kotów egzotycznych. Jednym z najnowszych kolorów kota perskiego jest colorpoint. Skąd u persów ta niezwykła paleta kolorów? Niebieskie, lila, szylkretowe...
...szylkretowe oznaczenia mają tylko kotki. To taka ciekawostka. Trzeba wiedzieć, że persy colorpointy zostały uzyskane dzięki planowanym krzyżówkom kotów perskich i syjamskich. Zainteresowanie tą rasą przypadło na lata 30. minionego wieku. Krzyżówkami kotów interesowali się hodowcy z Anglii, Ameryki i Niemiec. Następował badzo szybki rozwój tej rasy, powstawały nowe kolory, a także kombinacje ubarwień. Wyhodowano również odmianę krótkowłosą. Nową odmianą są persy pointy pręgowane.

Jak wyglądają te kolorowe cudeńka?
Persy to kocia arystokracja. Dostojeństwa dodaje im długa, gęsta, jedwabista sierść i obfita kryza, okalająca potężną szyję i klatkę piersiową. Całość porusza się na krótkich, masywnych łapach, 
a zwieńczeniem persa jest krótki, niezwykle puszysty ogon. Na świat patrzą dużymi okrągłymi oczyma, które są niebieskie, bursztynowe, a nieraz miedziane lub zielone – w zależności od całego ubarwienia.

A jaki charakterek ma kocia arystokracja?
Persy to sama gracja, wdzięk i elegancja. Są inteligentne i czułe, opanowane i spokojne – godne zasiadać na... fotelu, czy kanapie. Każdy kot, a pers zwłaszcza, twardo broni swojej niezależności, a od właściciela wymaga cierpliwości, zrozumienia, delikatności 
i szacunku. I jak z każdym kotem, należy z nim postępować jak równy z równym.

Czy „ich wysokości” wymagają specjalnej pielęgnacji?
Właściwie jedyną różnicą w porównaniu z innymi kotami jest częstotliwość czesania. Ze względu na długą sierść, persy wymagają codziennego czesania, czasami również kąpieli. Dieta persa też jest standardowa: surowe lub gotowane mięso drobiowe i wołowe, raz w tygodniu gotowane ryby morskie, a jako uzupełnienie – chrupki i pokarm z puszek. Codzienne menu należy wzbogacać witaminami. No i – oczywiście – regularne kontrolne wizyty u lekarza i przestrzeganie kalendarza szczepień. Rzecz jasna, że pielęgnacja persa wystawowego wymaga dużo więcej zachodu i umiejętności.


CECHY RASY
Duża, okrągła głowa z małymi uszami, silnie 
zbudowany korpus, 
nogi krótkie i grube, 
ogon krótki, puszysty, 
tępo zakończony.