Artykuły

Konsultacja dermatologiczna psa i kota

wojciech-matyskiewicz.jpg

Na pytania odpowiada lek. wet. Wojciech Matyśkiewicz
z kliniki weterynaryjnej w Warszawie.

Skóra to największy narząd organizmu, a za jej prawidłowe funkcjonowanie odpowiada wiele mechanizmów. Są one zależne również od mikro i makroelementów oraz witamin. Przede wszystkim cynku, biotyny oraz witamin A, E i B.

Na czym polega konsultacja dermatologiczna psa i kota?

Najistotniejszą częścią konsultacji dermatologicznej jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z opiekunem zwierzęcia, podczas którego staram się uzyskać jak najwięcej informacji na temat problemów skórnych czworonoga. Im więcej informacji otrzymam od opiekuna, tym łatwiej jest mi ustalić listę potencjalnych schorzeń, które mogą trapić mojego pacjenta. Kolejnym krokiem jest badanie kliniczne oraz w razie konieczności wykonanie badań dodatkowych takich jak badanie mikroskopowe (cytologia, zeskrobina, trichogram) lub pobranie materiału do badań laboratoryjnych (np. wymazy, badanie krwi). Uzyskane informacje i wyniki omawiam z opiekunem i przedstawiam plan leczenia. Większość problemów skórnych to schorzenia przewlekłe, lub jak w przypadku alergii, choroby na całe życie. Pierwsza konsultacja jest czasochłonna. Podczas rozmowy z opiekunem pacjenta na czterech łapach, stawiam duży nacisk na edukację starając się odpowiedzieć na wszystkie pytania i wątpliwości.

Jakie problemy dermatologiczne są częste u zwierząt domowych?

W związku z coraz większą świadomością opiekunów zwierząt i regularną profilaktyką przeciwpasożytniczą, problemy skórne związane z pasożytami zewnętrznymi nie są już tak częste jak miało to miejsce wcześniej. Jedną z głównych przyczyn konsultacji dermatologicznych są szeroko pojęte alergie (nietolerancje pokarmowe lub alergie na czynniki środowiskowe czyli atopowe zapalenie skóry), które w wielu wypadkach pociągają za sobą wtórne infekcje. Do rzadziej diagnozowanych problemów należą choroby endokrynologiczne, autoimmunologiczne lub nowotworowe.

Co należy do głównych przyczyn utraty okrywy włosowej?

Jest wiele przyczyn pogorszenia stanu okrywy włosowej i nadmiernego wypadania sierści. W przypadku psów i kotów żywionych karmami suchymi i mokrymi odpowiedniej jakości, niedobory witamin oraz mikro i makroelementów nie powinny stanowić poważnego problemu. Do sytuacji takich może jednak dochodzić w przypadku błędów żywieniowych. Za nadmierną utratę sierści, odpowiadać mogą problemy endokrynologiczne, bakteryjne infekcje skóry czy choroby grzybicze. Wreszcie wspomniane wcześniej alergie upośledzające funkcjonowanie bariery skórnej, a jednocześnie wywołujące świąd czyli nadmierne drapanie, wylizywanie, wygryzanie czy ocieranie się o przedmioty, wpływają wtórnie na wypadanie sierści. Negatywny wpływ na stan okrywy włosowej mogą mieć również schorzenia ogólnoustrojowe nie będące pierwotnie związane ze skórą.

Jaka jest rola cynku, biotyny i witamin A, E i tych z grupy B w poprawie i utrzymaniu zdrowej okrywy włosowej?

Wymienione powyżej elementy mają zbawienny wpływ na jakość okrywy włosowej i pazurów, które są rogowymi wytworami skóry. Ich niedobory mogą być jedną z przyczyn zaburzeń keratynizacji, co przekładając na bardziej zrozumiały dla opiekunów zwierząt język, wiążę się z pojawieniem łupieżu na skórze. Istnieją również poważne choroby skóry, które mogą być bezpośrednio związane z niedoborem cynku lub lub tzw. dermatozy reagujące na witaminę A. Należy jednak pamiętać, że podawanie mieszanek paszowych wspomagających funkcjonowanie skóry i wygląd sierści nie zastąpi przyczynowego rozwiązania problemów dermatologicznych naszych czworonożnych podopiecznych.