Artykuły

Na pytania odpowiada dr Jacek Wilczak z Zakładu Dietetyki w Katedrze Nauk Fizjologicznych SGGW w Warszawie.

Istnieją zasadnicze różnice w przemianach metabolicznych zachodzących w organizmach kotów i psów. Powoduje to odmienne zapotrzebowanie na składniki odżywcze, a przez to także różnice w składzie diety czworonogów.

Jakie są zasady żywienia dorosłego kota?
Składnikami niezbędnymi w żywieniu dorosłego kota, których nie jest on w stanie sam wyprodukować są m.in. tauryna, kwas arachidonowy, witamina A. Surowce je dostarczające to mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego. Wraz z nimi kot dostaje także białko o odpowiednim składzie aminokwasowym oraz szeroką gamę kwasów tłuszczowych – w tym także te z rodzin n-3 i n-6. Pozostałe zasady żywienia dorosłego osobnika sprowadzają się do ilości składników odżywczych podawanych w postaci karmy/diety uwzględniające masę ciała, wiek, aktywność fizyczną i stan fizjologiczny. Pamiętać należy także o aktywizacji zwierzaka, ponieważ odpowiednia ilość aktywności fizycznej zagwarantuje utrzymanie prawidłowej masy ciała i nie dopuści do pojawienia się jednostek chorobowych dieto-zależnych: otyłości, cukrzycy insulinoniezależnej czy zespołu metabolicznego.

Czy karmy z drobiem i rybami są wskazane dla kota i dlaczego?
Zarówno drób jak i ryby są surowcami stanowiącymi źródło łatwostrawnego białka, dzięki czemu umiejętnie połączone z innymi surowcami także stanowiącymi źródło białka, czynią dietę bogatą w białko pełnowartościowe. Strawność białka z drobiu czy ryb w karmie będzie zależna od technologii jej produkcji. W większym stopniu aminokwasy będą bardziej strawne w przypadku karmy mokrej aniżeli karmy suchej. Oprócz białka, surowce pochodzące z drobiu i ryb będą posiadały odmienny skład kwasów tłuszczowych. Drób, zakładając, że będzie wykorzystywany łącznie ze skórą i tłuszczem podskórnym, stanowi cenne źródło kwasów tłuszczowych wielonienasyconych z rodziny n-6. Jako nieliczny tłuszcz pochodzenia zwierzęcego może być on wykorzystywany jako cenne ich źródło. Dodatkowo, postać w jakiej one występują czynią je bardziej dostępnymi dla wchłaniania w przewodzie pokarmowym kota. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny n-6 w tłuszczu drobiowym występują w postaci połączeń w trójglicerydach i fosfolipidach, dzięki czemu ich trawienie i wchłanianie jest zrównoważone i nie pojawia się ryzyko „przedawkowania”. Z kolei surowce pochodzące z ryb są naturalnym i bogatym źródłem kwasów tłuszczowych wielonienasyconych z rodziny n-3. Kwasy te są naturalnymi, silnymi czynnikami przeciwzapalnymi i regulatorowymi procesów metabolicznych.

Kiedy lepiej stosować karmę mokrą?
Wybór modelu żywienia kota zależy od opiekuna, jego preferencji, wiedzy i sposobu życia. Ze względu na konieczność zapewnienia podopiecznemu odpowiedniego bilansu wodnego, lepszym i bezpieczniejszym wyborem byłaby karma mokra. Zawiera ona wystarczającą ilość wody, dzięki czemu kot nie jest zmuszony do pobierania jej w innej postaci. Badania pokazały, że koty żywione karmą mokrą w ciągu całego dnia praktycznie nie piją wody, mimo, że i tak pobierają jej najwięcej (jest to woda zawarta w karmie mokrej). Koty żywione karmą suchą piją wody najwięcej, a koty żywione namoczoną karmą suchą pobierają tej wody też pewną ilość – w obu tych przypadkach i tak bilans wodny organizmu kota jest najmniejszy. Biorąc pod uwagę fakt, iż prawidłowy bilans wodny jest gwarancją prawidłowego przebiegu procesów metabolicznych oraz utrzymania funkcji nerek, odpowiednia ilość dostarczonej wody stanowi podstawę długotrwałego utrzymania zdrowia kota. Poza tym karma mokra, dzięki procesowi technologicznymi w większym stopniu niż karma sucha zachowuje wartość odżywczą surowców, z których została wyprodukowana. Dodatkowo opracowana na bazie z surowców wcześniej nieprzetworzonych, bez dodatków składników węglowodanowych w najlepszym stopniu odzwierciedla naturalny pokarm kota.