Artykuły

Na pytania odpowiada Joanna Andruszewska,
hodowca psów rasy hawańczyk
Andruszewsky Zakątek FCI, www.andruszewsky.pl

Hawańczyki, to doskonała rasa dla osób, które planują zakup pierwszego w swoim życiu czworonoga. Te psy szybko i z wielkim oddaniem przywiązują się do opiekuna. Warto poznać ich historię oraz charakter.

Jaki jest zarys historii rasy hawańczyk?

Na temat pochodzenia rasy hawańczyk (hawański jedwabny) istnieje kilka teorii. Według jednej – hawańczyki wywodzą się wprost od maltańczyków przywiezionych na Kubę przez Hiszpanów, w czasach rozwijającego się imperium. Według wskazanej we wzorcu rasy nr 250 Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (Fédération Cynologique Internationale), pochodzą z zachodniej części Morza Śródziemnego. Rasa rozwinęła się wzdłuż wybrzeży Hiszpanii oraz Włoch i dość wcześnie została sprowadzona na Kubę przez włoskich marynarzy.

Co lubią hawańczyki i dla kogo się nadają? Czy potrafią współpracować z opiekunem?

Hawańczyki to psy o wesołym usposobieniu, bystre i skore do zabawy. To pełne temperamentu i inteligentne zwierzaki. Uczą się chętnie i szybko. Szkolenie połączone z nagradzaniem traktują jako zabawę. Lubią popisywać się sztuczkami i nie raz wykonują je bez komendy. Przykładowo nasz pies Vincent chodzi na dwóch łapach i wykonuje obroty. Hawańczyki są oddanymi przyjaciółmi, które uwielbiają spędzać czas z opiekunem. Nadają się dla rodzin z dziećmi, osób samotnych i dla osób aktywnych. Przepadają za spacerami i zabawami. Wiadomo, nie można od nich wymagać, aby towarzyszyły w długich wycieczkach rowerowych, gdyż długość ich łap nie jest do tego przystosowana (chyba, że w koszyczku odpowiednio zabezpieczone). Hawańczyki bardzo lubią dzieci, są niestrudzone w zabawach z nimi.

Dlaczego warto promować tę rasę?

Hawańczyki nadal są dość mało znaną rasą w Polsce. Warto je promować ze względu na ich charakter, usposobienie, otwartość. Polecam je osobom, dla których będzie to pierwszy pies w życiu.

Jak socjalizujecie szczenięta w hodowli Andruszewsky Zakątek FCI?

Psy w naszej hodowli są traktowane jak członkowie rodziny, biorą udział w życiu codziennym. Każde narodziny szczeniąt są dla nas pewnego rodzaju przygodą. Bardzo ważny w rozwoju jest okres od trzeciego do osiemnastego tygodnia życia psa. Wtedy pojawia się pierwsze naturalne uczucie lęku przed nowym i nieznanym. W tym czasie zamyka się okno socjalizacyjne, gdyż po tym okresie, nauka i poznanie nowych rzeczy przez psa staje się dużo trudniejsze. Maluszki rodzą się u nas w salonie, w miejscu gdzie spotyka się rodzina, przebywają z mamą w specjalnym „ogródku”. Dostarczamy im jak najwięcej pozytywnych doświadczeń i bodźców. Zapoznajemy je z otoczeniem zza „ogródka” w formie zabawy, Uczymy prawidłowych zachowań np. załatwiania potrzeb fizjologicznych na matę, nagradzając dotykiem, słowem. Oswajamy z zabiegami pielęgnacyjnymi np. czesaniem. Dla mnie – hodowcy, jest to wspaniały czas, a nagrodą za trud, jest dobre słowo od rodzin, które nabyły u nas szczeniaczka; przesłane zdjęcie, odwiedziny z wychowankiem w naszym domu.