Artykuły

Podstawową przyczyną świądu u psów jest obecność pasożytów zewnętrznych. Najczęściej są to pchły. Dość liczną grupę stanowią świerzbowce i nużeńce. Kolejnymi przyczynami świądu są: atopia, alergia pokarmowa oraz nietolerancja pokarmowa. Zakażenia bakteryjne oraz zakażenia grzybicze również są powodem świądu szczególnie u psów. Innym rodzajem świądu jest świąd psychogenny. Ma on charakter przeczulicy skóry i może być powodem głębokich samookaleczeń zwierzęcia.

Jakie są skutki drapania?
Najpierw należy wyjaśnić, że wyrazem świądu jest nie tylko drapanie. Kot najczęściej się wylizuje i robi to szczególnie intensywnie doprowadzając do zupełnego wyłysienia okolicy ciała objętej nadmierną pielęgnacją. Psy mają zwyczaj wylizywania łap, zgięć łokciowych, okolicy pachwinowej, okolicy pach. Również jest to wyraz świądu. Ocieranie się o meble, dywany, podłogi, przewracanie się na plecy w trawie, to nie musi być objaw „psiego szczęścia”. Może to być okazja do podrapania się po trudno dostępnych częściach ciała. Na skutek wszystkich tych zachowań, które miały złagodzić świąd paradoksalnie dochodzi do mechanicznych często bardzo głębokich uszkodzeń skóry, wyłysień oraz powikłań bakteryjnych i grzybiczych.

Jak różnicuje i diagnozuje się przyczyny świądu?
U każdego pacjenta z objawami świądu, należy najpierw wykluczyć infekcje pasożytnicze. Nawet jeśli nie widzimy pcheł, nie oznacza to, że nasz pies czy kot ich nie ma. Warto wiedzieć, że koty niewychodzące mogą również zarazić się pchłami. Po uporaniu się z wszystkimi pasożytami, należy zlikwidować powikłania bakteryjne i grzybicze. Najogólniej mówiąc na skórze w określonych miejscach pojawiają się specyficzne zmiany, dla określonych procesów chorobowych. Oczywiście najważniejszy jest wywiad z opiekunem. To on na co dzień przebywa z naszym pacjentem i wie o nim najwięcej. Rolą lekarza jest przeprowadzić wywiad tak, aby nie sugerować odpowiedzi, oraz cierpliwe wysłuchać czasem z pozoru nieistotnych szczegółów. Podczas rozmowy z opiekunem pacjenta należy zadać pytania dotyczące: pożywienia, smakołyków, środowiska w którym przebywa pacjent, sezonowości występowania świądu.

Jak leczy się alergie i inne przyczyny świądu?
Nie sposób w kilku zdaniach odpowiedzieć na to pytanie. Po wyeliminowaniu inwazji pasożytniczej pora na dietę weterynaryjną. Najlepiej, jeśli byłaby to dieta hydrolizowana. Na rynku aktualnie jest wiele firm oferujących tego typu produkty. Im wyższy stopień hydrolizacji, tym bardziej skuteczna terapia alergii czy nietolerancji pokarmowej. Ponadto nie możemy dodawać innego rodzaju pożywienia przez okres minimum 6 tygodni. Jeśli jest to alergia pokarmowa lub nietolerancja, a wykorzystamy dietę o najwyższym stopniu hydrolizacji to już po 2 tygodniach bez żadnych leków, pacjent wykazuje zmniejszone objawy świądu. Z każdym tygodniem proces zdrowienia postępuje. Bywają jednak sytuacje, kiedy pacjent cierpi na alergię pokarmową i jest równocześnie pacjentem atopowym co oznacza, że jest uczulony na czynniki środowiskowe. Wówczas oprócz diety należy wprowadzić do terapii leki przeciwświądowe.

Czy kampania społeczna kierowana do opiekunów psów, Stop Drapaniu jest potrzebna i dlaczego?
Kampanie, mające na celu poprawę jakości życia, a w takich kategoriach należy ocenić terapię świądu są bardzo potrzebne. Zwierzęta akceptują swoje cierpienie, przyzwyczajają się do dyskomfortu. To my ludzie mając świadomość, że możemy pomóc naszym podopiecznym powinniśmy czynnie uczestniczyć w procesie edukacyjnym i efekty edukacji wdrażać w życie.