Artykuły

Andrzej Bak

---

Aleksandretty obrożne są papugami, które łatwo uczą się „mówić”, a dokładniej – potrafią naśladować brzmienie dźwięków.
Na pytania odpowiada Andrzej Bak z hodowli aleksandretty obrożnej www.aleksandretty.pl

Jakie są aleksandretty obrożne?
Są to stworzenia bardzo towarzyskie i dlatego należy zadać sobie pytanie: ile czasu dziennie jesteśmy w stanie im poświęcić? Reakcja behawioralna spowodowana brakiem towarzystwa lub niedostatecznym poświęceniem uwagi przez właściciela to wyrywanie sobie piór a nawet samookaleczanie się. Jeśli nie przebywamy w domu zbyt długo, to dobrze byłoby pomyśleć o drugim osobniku tego gatunku, ale płci przeciwnej. Niestety zdarza się dość często, że osobniki tej samej płci mogą „nie przypaść sobie do gustu” 
i wykazywać wobec siebie zachowania agresywne.

Występuje wiele mutacji aleksandretty obrożnej. Która z nich urzekła Pana najbardziej?
Zdecydowanie aleksandretta obrożna szara. Uważam, że ta mutacja nie jest do końca doceniona przez hodowców, a szkoda. Mutacja szara jest kombinacją niebieskiej i oliwkowej. Jest to ptak 
o bardzo ciemnym ubarwieniu, którego lotki i obydwie środkowe sterówki są prawie czarne. Ptaki mają ciemne oczy oraz ciemne pazury. Samce, gdy skończą dwa lata zostają „doposażone” w czarno-białą obrożę, co tworzy bardzo ładny kontrast z pozostałym upierzeniem.

Jakie warunki powinniśmy jej zapewnić?
Aleksandretty możemy hodować w wolierach lub w klatce. Klatkę należy ustawić z dala od drzwi wejściowych, kaloryfera i okna, zdecydowanie nie na środku pokoju. Najlepiej by jej miejsce znajdowało się pod ścianą, w narożniku pokoju, z daleka od promieni słonecznych. W środku klatki powinny znajdować się żerdki, najlepiej z kija wierzbowego, na których ptak będzie mógł siedzieć i je obgryzać. Niezbędnym elementem jest poidełko na wodę, którą należy codziennie wymieniać i przestrzegać, by woda była w temperaturze pokojowej. Nie możemy też zapomnieć o trzech karmidełkach. Pierwsze powinno zawierać mieszankę dla średnich papug, drugie – z minerałami, natomiast trzecie – z różnego rodzaju owocami. Dno klatki wykładamy gruboziarnistym żwirkiem, a nie gazetami. Każdy ptak kocha wolność, dlatego pobyt w klatce możemy mu rekompensować częstym wypuszczaniem z klatki na loty po pokoju. Jednak należy pamiętać, by ptak był pod ciągłą obserwacją, a pomieszczenie odpowiednio przygotowane. Co do pielęgnacji, to warto spryskiwać pióra letnią wodą za pomocą spryskiwacza do kwiatów. Woda oczyści pióra oraz pozwali papudze poukładać je na swój sposób.

Czy są to ptaki, które często chorują?
Najważniejsza jest obserwacja ptaka, która jest równoznaczna z zauważeniem objawów chorobowych. Jeśli nasza papuga jest osowiała, siedzi ze spuszczoną głową, ma mocno nastroszone i zaniedbane pióra, matowe oczy, jego waga uległa spadkowi lub ma drgawki, to są to objawy sugerujące, że powinniśmy udać się jak najszybciej do lekarza weterynarii. Najczęściej występujące choroby u aleksandretty to zapalenie układu pokarmowego i zapalenie układu oddechowego, charakteryzujące się ciężkim oddychaniem i „kaszlem”.

Jak prawidłowo ją żywić?
Obecnie na rynku dostępnych jest wiele gotowych mieszanek karm dla papug, jednak pamiętajmy, by dla aleksandretty wybrać tę dla papug średnich. Kupując mieszankę powinniśmy ją najpierw powąchać, by upewnić się, że jest dobra. Jeśli tylko wyczujemy zapach stęchlizny, natychmiast się jej pozbądźmy i nie podawajmy ptaku, gdyż mogą być w niej grzyby, które mu zaszkodzą. Podawanie papugom właściwej mieszanki ziarna jest dopiero połową sukcesu. W hodowli wręcz niezbędne jest uzupełnianie diety witaminami i minerałami w granulkach. Ważnym elementem jest podawanie zielonek, warzyw i owoców. Z zielonek niezastąpiony jest mniszek lekarski (mlecz), nać marchwi oraz cykoria. Z warzyw najczęściej podawana jest marchew. Z owoców aleksandretty chętnie jedzą jabłka, gruszki, winogrona, jarzębinę i czarny bez.