Artykuły

Są pewne różnice w diecie psów ras małych i ras dużych. Znajomość zapotrzebowania energetycznego psa, wynikającego z jego aktywności, jest bardzo ważna. W przypadku wątpliwości, możemy uzyskać pomoc u lekarza weterynarii.

Na pytania odpowiada
dr Jacek Wilczak z Katedry Dietetyki
SGGW w Warszawie

Czy dieta psów dużych i średnich różni się od diety psów małych?
Podstawowa różnica polega na gęstości energetycznej diety/karmy, a z tym jest związana różna zawartość składników mineralnych i witaminowych w przeliczeniu na 1 kg karmy. Zapotrze-bowanie energetyczne psów ras dużych w przeliczeniu na 1 kg masy ciała jest niższe, niż w przypadku psów ras małych. Dodatkowo, psy ras dużych do prawidłowego funkcjonowania potrzebują karmy, która oprócz zapewnienia wszystkich składników odżywczych, musi być wystarczająco sycąca, aby pies nie odczuwał głodu. Osiąga się to poprzez zmniejszenie gęstości energetycznej i odżywczej. Z kolei psy ras małych muszą mieć zapewniony dostęp do karmy o większej gęstości energetycznej, gwarantującej pokrycie zapotrzebowania na pozostałe składniki odżywcze.

Na czym polega różnica w odżywianiu psa aktywnego, od typowego „kanapowca”? Które składniki pokarmowe powinny być dostarczane w większej ilości?
Różnica polega na różnym zapotrzebowaniu nie tylko na składniki energetyczne. Pies aktywny zużywa w ciągu doby znacznie więcej energii i dla zachowania stałego bilansu energetycznego powinien te straty energii rekompensować w postaci wysokoenergetycznych składników odżywczych: głównie w postaci tłuszczów i węglowodanów. Błędem jest także założenie, że tylko te składniki powinny znaleźć się w większej ilości w diecie psa aktywnego – należy dietę takiego psa zbilansować pod kątem zwiększonego zapotrzebowania na składniki witaminowe: witaminy z grupy B, witaminę E oraz składniki mineralne.

Jakie zalety ma karma pełnoporcjowa?
W żywieniu psów właściciel może wykorzystywać (bez względu na sposób produkcji karmy), karmę pełnoporcjową lub uzupełniającą. O ile karma uzupełniająca stanowi dodatek do żywienia psa, to każda karma pełnoporcjowa powinna zawierać wszystkie składniki odżywcze w ilościach pokrywających 100% dziennego zapotrzebowania. Dopiero dobór surowców, wykorzystanych do produkcji karm, może stanowić czynnik wartościujący daną karmę pełnoporcjową w odniesieniu do pozostałych.

Jak poradzić sobie z wiecznie głodnym psem?
Problem wiecznie głodnych psów (zdaniem właściciela) jest poważny. Zła interpretacja opiekuna, dotycząca zachowania zwierzęcia, może doprowadzić do przekarmienia i jest prostą drogą do nadwagi i otyłości psa. Znajomość wielkości zapotrzebowania energetycznego zwierzęcia, bądź precyzyjne przestrzeganie zaleceń producenta określających ilości podawanej karmy, daje gwarancję, że spożywana jest odpowiednia jej dawka. Jeżeli mimo tego obserwowane są objawy „głodu” i nadmierna chęć spożywania dodatkowej porcji jedzenia, należy szukać przyczyn takiego zachowania. Jedną z nich jest karma złej jakości. Jej wartość odżywcza jest niewielka (zbyt mało białka lub białko niepełnowartościowe) lub brak w niej wybranych składników odżywczych – głównie witamin i składników mineralnych. Na przykład niedobór witamin z grupy B może zaburzać odczucie łaknienia. Kolejny powodem wzmożonego łaknienia są złe nawyki żywieniowe: karmienie przy stole, dokarmianie pomiędzy posiłkami, brak wydelegowanego jednego członka rodziny do podawania karmy, stosowanie przekąsek w formie nagród bez wyraźnego wskazania, itp. Następna przyczyna, to zmiana sposobu żywienia – przejście z karmy domowej/mokrej na karmę suchą. Karma sucha, o większej gęstości energetycznej, podawana jest w mniejszej ilości. Warto też zwrócić uwagę na fakt, że dodatkowe, nagłe zainteresowanie dodatkowymi porcjami karmy, może być przyczyną stanów fizjologicznych takich jak: zwiększana aktywność fizyczna, zwiększona termogeneza (wyrównanie różnicy temperatur) lub ciąża.

Ile posiłków dziennie powinien dostawać nasz dorosły podopieczny?
Dorosły pies – niezależnie od pory roku – powinien spożywać dwa posiłki w ciągu doby. Proporcje pomiędzy posiłkami powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb czworonoga oraz jego aktywności. Pies umiarkowanie aktywny może spożywać dwa równe posiłki, natomiast pies aktywny fizycznie może spożywać większą część posiłku po aktywności fizycznej (po zachowaniu odpowiednio długiego czasu bezpośrednio po wysiłku fizycznym). W okresie bezpośrednio po wysiłku, karmienie zwierzęcia jest niewskazane, z powodu braku odpowiedniej aktywności wydzielniczej i trawiennej przewodu pokarmowego.