Artykuły

Lek. wet.
Adriana Uznańska

---

Lek. wet. Adriana Uznańska z lecznicy weterynaryjnej w Warszawie.

Dzięki skutecznej profilaktyce chorób wewnętrznych możemy uchronić pupila nawet przed typowymi dla danej rasy schorzeniami.

Jakie są najczęściej występujące choroby wewnętrzne u psów?
Trudno jest omówić w kilku słowach tak obszerny dział. Na występowanie poszczególnych jednostek chorobowych ma wpływ wiele czynników, takich jak: wiek, rasa, środowisko, w jakim żyje zwierzę oraz pewne predyspozycje osobnicze. U młodych psów mamy zwykle do czynienia z przeziębieniami, anginami, czasami zapaleniem płuc. Stosunkowo często zdarzają się u nich biegunki różnego tła (np. związane ze zjadaniem różnych „przysmaków” na trawniku). Psy ras dużych, szybko rosnących, mogą mieć problemy z dysplazją, szczególnie stawów biodrowych (w tym wypadku ważna jest wczesna diagnostyka). Jeśli chodzi o aparat ruchu – u młodych psów obserwuje się tzw. młodzieńcze zapalenie kości (enostozę), a także urazy mechaniczne (m.in. złamania, zerwanie więzadła krzyżowego przedniego kolana). U szczeniąt mogą wyjść na jaw wady wrodzone, np. serca. Z nieco innymi schorzeniami borykają się psy w starszym wieku, tzn. między 7. a 8. rokiem życia. Częstym zjawiskiem w późnym wieku są problemy kardiologiczne – psy ras małych najczęściej cierpią z powodu niedomykalności zastawki dwudzielnej lub trójdzielnej, psy ras dużych z powodu kardiomiopatii, czyli przerostu mięśnia sercowego. Z wiekiem pojawiają się zmiany zwyrodnieniowe dotyczące kręgosłupa. Najczęstszą przyczyną problemów z chodzeniem jest spondyloza. U starszych pacjentów może wystąpić przewlekła niewydolność nerek, w dalszej kolejności dolegliwości z trzustką czy wątrobą. Osobny temat stanowią choroby skóry oraz przyzębia (dotykają one zarówno młode, jak i starsze zwierzaki), a także liczne schorzenia tła nowotworowego.

Jak można zapobiegać?
Najważniejsze jest stałe monitorowanie stanu zdrowia psa. Właściciel powinien uważnie obserwować swojego pupila, aby nie przeoczyć objawów będących pierwszymi symptomami wielu chorób (np. nadmierne pragnienie, zwiększona ilość oddawanego moczu, nadmierny apetyt lub jego brak, szybkie męczenie się, kaszel, częste epizody biegunek lub wymiotów, utrata masy ciała – szczególnie. kiedy dzieją się gwałtownie). Ważne są także regularne badania kontrolne psa przez lekarza weterynarii oraz przestrzeganie kalendarza szczepień i odrobaczeń. W ramach profilaktyki należy również dbać o kondycję ciała ulubieńca, czyli zapobiegać nadwadze poprzez odpowiednią dietę i częste spacery. W skład profilaktyki wchodzą również zabiegi sterylizacji lub kastracji, które chronią zwierzaki przed groźnymi chorobami, takimi jak: np. ropomacicze, guzy macicy i jajników u suk.

Czy niektóre rasy psów są predysponowane do występowania określonych chorób?
Tak. Przykładem mogą być yorki, których typową dolegliwością jest zapadanie się tchawicy, co objawia się kaszlem towarzyszącym emocjom lub wysiłkowi. U psów tych często obserwuje się również zwichnięcie rzepki, a także problemy z zębami. Kolejną popularną rasą są labradory. Cierpią one zwykle na dolegliwości związane z chorobami skóry, alergiami, dysplazją. Mają także tendencję do nadwagi. Bolączką owczarków niemieckich jest dysplazja oraz spondyloza, bokserów – nowotwory oraz kardiomiopatia, jamników – dyskopatia. Właściciele powinni znać charakterystyczne dla danej rasy dolegliwości oraz towarzyszące im objawy. Dzięki temu możliwe jest szybkie postawienie właściwego rozpoznania i rozpoczęcie leczenia.


PAMIĘTAJ!
Przed decyzją o posiadaniu psa danej rasy warto zorientować się co do charakterystycznych dla niej chorób, aby móc jak najwcześniej skutecznie im przeciwdziałać.