Artykuły

Schorzenia przewodu pokarmowego to zaburzenia doprowadzające do upośledzenia trawienia, wchłaniania lub transportu treści pokarmowych przez żołądek oraz jelita. Właściwe funkcjonowanie układu pokarmowego jest niezbędne do prawidłowego rozwoju organizmu zwierząt.Proces trawienia rozpoczyna się w jamie ustnej i przełyku, gdzie rozkładana jest część węglowodanów. W żołądku soki trawienne rozpoczynają proces trawienia białkowych składników pokarmowych. Rozkładają je na krótkołańcuchowe polipeptydy i aminokwasy, które w dalszych odcinkach przewodu pokarmowego zostaną wchłonięte do krwioobiegu. Z krążeniem substancje te trafiają do wątroby. Odgrywa ona ważną rolę w metabolizmie wchłoniętych z jelit składników, a także w trawieniu tłuszczy. Wydzielane do dwunastnicy sole żółciowe ułatwiają pracę enzymom trzustkowym. To, co pozostaje w świetle jelit to niestrawione resztki pokarmowe oraz substancje wydzielone z organizmu, które po uformowaniu w jelicie grubym tworzą kał. Najczęściej spotykane choroby przewodu pokarmowego to: ostre zapalenie żołądka i jelit, zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki, zespół złego wchłaniania oraz zapalenie jelita grubego. W młodym wieku najczęściej spotyka się u zwierząt wirusowe zapalenia jelit oraz nietolerancję pokarmową, często z objawami skórnymi. U starszych często występują zaparcia i stany zapalne gruczołów okołoodbytowych.

PRZYCZYNY

Istnieją czynniki warunkujące występowanie zaburzeń w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego. Rasa, wielkość zwierzęcia i czynniki dziedziczne są przyczynami predysponującymi do występowania niektórych chorób. Schorzenia przewodu pokarmowego często dotyczą psów, które mają tendencję do zjadania odpadków podczas spacerów. Również nagłe zmiany pokarmu, złej jakości karma lub nadmiar niektórych dodatków mogą doprowadzić do zaburzeń rozwojowych u dorastających zwierząt oraz być przyczyną zaburzeń pokarmowych u dorosłych osobników.

OBJAWY

Musimy być ostrożni, jeśli zauważymy u pupila objawy, takie jak: wymioty, biegunka, krew lub śluz w odchodach, napinanie się, ból i wysiłek podczas wydalania. Innymi mniej specyficznymi objawami schorzeń przewodu pokarmowego mogą być: utrata masy ciała, nadmiernie duży lub mały apetyt, bolesny przy dotyku brzuch, osowiałość, niekiedy świąd i zła jakość okrywy włosowej. Wówczas udajmy się jak najszybciej do lekarza weterynarii, ponieważ czas często przesądza o skuteczności dalszego leczenia. W większości przypadków objawy kliniczne mogą być wystarczające do rozpoznania schorzenia. W niektórych przypadkach konieczne może okazać się również badanie krwi i kału, a także badania dodatkowe, takie jak: RTG, endoskopia lub wykonanie laparotomii diagnostycznej. W przypadku zauważenia niepożądanych reakcji na pokarm, zaleca się specjalną dietę. Pamiętajmy, aby unikać podawania podopiecznemu leków sprzedawanych bez recepty, takich jak środki przeczyszczające czy przeciwbiegunkowe. Ustalmy z lekarzem weterynarii sposób żywienia pupila i podawajmy mu tylko taką karmę, jaką zalecił.