Artykuły

Coraz więcej osób decyduje się na przygarnięcie dorosłego psa ze schroniska. Przed wizytą w przytulisku warto odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Przede wszystkim: Czy jestem w stanie zaopiekować się podopiecznym na czterech łapach, przez najbliższych kilka, kilkanaście lat?
Na pytania odpowiada lek. wet. Katarzyna Oręziak, specjalista chorób psów i kotów, 
z Centrum Małych Zwierząt 
w Stalowej Woli.

Jakiego psa wybrać?
Najchętniej adoptowane są psy rasowe. Potencjalni opiekunowie zaślepieni są wizją posiadania szlachetnie urodzonego czworonoga za nieduże pieniądze, 
a po kilku dniach okazuje się, że pies jest np. agresywny lub przewlekle chory. Wtedy niektóre psy ponownie trafiają do schroniska. A przecież spośród mieszańców też możemy wybierać, bo są bardzo różne pod względem wyglądu, zachowania, temperamentu i jest trochę prawdy w tym, że generalnie rzadziej chorują. Do mieszkania w mieście lepiej wybrać małego lub średniego psa. Do pilnowania podwórka – długowłosego, gdyż łatwiej zniesie zimowe chłody. Powszechnie uważa się, że adopcja szczenięcia jest gwarancją bezproblemowego wychowania. Tymczasem przygarnięcie dorosłego, ukształtowanego psychicznie czworonoga jest często lepszym rozwiązaniem. Starsze psy mają ukształtowany charakter, a codzienna opieka nad nimi nie wymaga tak dużo czasu i zaangażowania jak w przypadku szczeniąt.

Jak zmniejszyć ryzyko wystąpienia stresu adaptacyjnego?
Każde zwierzę potrzebuje czasu na oswojenie się 
z nowym otoczeniem. Nie ma potrzeby, aby zmuszać psa do większego kontaktu z ludźmi. Jeśli ma potrzebę odreagowania po schroniskowym stresie może chcieć odpoczywać w zacisznym miejscu nawet kilka dni. Ważne, aby jadł, pił, wychodził na spacery i tam załatwiał potrzeby fizjologiczne. Po kilku dniach pies przyzwyczaja się do domowych rytuałów i sam chętnie się w nie włącza.

Co zrobić, aby pies przygarnięty ze schroniska poczuł się bezpiecznie w nowym domu?
Zanim zabierzemy psiaka do domu warto zaprzyjaźnić się z nim i lepiej go poznać. Bardzo pomocne będą uwagi i obserwacje schroniskowych opiekunów. Dobrze jest adopcje poprzedzić kilkoma zwiadowczymi wizytami, podczas których stopniowo oswaja się wybranego psa. Warto od pierwszych dni zadbać o bezpieczeństwo psa i uchronić go przed ponowną bezdomnością. Wystarczy przyczepiony do obroży identyfikator z danymi właściciela, aby w przypadku zaginięcia nie musiał wracać do schroniska. Życzliwy przechodzień z pewnością pomoże zdezorientowanemu psu powrócić do domu.

Jak zapobiec szczekaniu psa, który zostaje sam w domu?
Niektóre psy mają tendencję do wokalizacji i stresu separacyjnego. Zmniejszyć lęk można na wiele sposobów. Jednym z nich jest stopniowe przyzwyczajanie podopiecznego do początkowo bardzo krótkich rozstań, z czasem wydłużających się. Przed dłuższym wyjściem z domu dobrze jest psa zmęczyć np. godzinnym spacerem, zostawić mu ulubione zabawki, smakołyki, wielką kość do obgryzania i niepostrzeżenie wyjść z domu. Jednak u niektórych psów lęk jest bardzo silny i trudno go wyciszyć, wtedy należy zwrócić się do lekarza weterynarii po odpowiedni preparat.


PAMIĘTAJ
Postanowienie o adopcji psa ze schroniska powinno być wspólną, przemyślaną decyzją całej rodziny.