Artykuły

Poczta weterynaryjna - styczeń 2003

2c973ffc0fe3605579a0d325c50b31a6pw0301.jpg Mam 15 lat i często pomagam bezdomnym zwierzętom. Przekonałam rodziców, żeby wziąć psa ze schroniska. Przygarnęliśmy trzymiesięcznego kundelka średniej wielkości, podobnego do jamnika. Dowiedziałam się od pracowników schroniska, że nie powinnam mu w ogóle dawać mleka. Nie zdążyłam zapytać, dlaczego. Czy inne produkty mleczne również nie są wskazane dla takiego szczeniaka?
Paulina z Warszawy


Szczeniak w okresie adaptacji powinien co najmniej przez tydzień dostawać jedzenie identyczne jak w schronisku. Po tym okresie, jeśli nie wystąpią żadne komplikacje żołądkowe, możemy mu zmienić dietę. Może jeść potrawy przyrządzane w domu lub gotową zbilansowaną karmę przeznaczoną dla szczeniąt w danym wieku. Jeśli postanowimy żywić pieska tradycyjnymi metodami, powinien dostawać mięso, warzywa i węglowodany (ryż, makaron lub dobrze rozgotowaną kaszę). Posiłki należy uzupełniać preparatami witaminowo-mineralnymi. W żywieniu tradycyjnym mieszczą się również produkty mleczne i mleko. Dla szczeniąt bardzo wskazane są ser biały, jogurt, kefir. Niestety, część psów nie toleruje mleka, mają po nim biegunkę i dolegliwości żołądkowe. W schronisku pies na pewno nie dostawał mleka, więc nie wiadomo, jak jest w jego przypadku. Warto spróbować je dołączyć, zaczynając od bardzo małych dawek, ale dopiero kilka tygodni po przejściu na nową dietę. Jestem miłośnikiem psów. Miałem bokserkę, która odeszła pół roku temu. Ponieważ życie bez czworonożnego towarzysza jest smutne, postanowiłem kupić szczeniaka. Bardzo podobają mi się molosowate psy rasy shar pei. Słyszałem, że mimo smutnego wyglądu są wesołe, pełne wdzięku. Ale podobno z powodu licznych fałd na skórze mają z nią problemy zdrowotne. Czy te problemy pojawiają się sporadycznie, czy też są wręcz charakterystyczne dla tej rasy?
Jan Królak z Głogowa


Pies rasy shar pei ma luźną skórę i twardą sierść. W okresie szczenięcym cały jest pokryty fałdami skóry, które częściowo traci w wieku dojrzałym. Dorosły ma najwięcej fałd na szyi. Są one niestety przyczyną dolegliwości skórnych i swędzenia. W tych fałdach mogą się gromadzić bakterie i grzyby, dlatego skóra i sierść psa rasy shar pei wymaga częstych kontroli u lekarza weterynarii. Psy te mają również skłonność do alergii skórnych i pokarmowych. U niektórych, z powodów dziedzicznych, występuje w wieku szczenięcym podwijanie powiek, co w konsekwencji grozi zapaleniem i uszkodzeniem rogówki, a nawet utratą wzroku. Shar pei ma rzeczywiście wesołe i towarzyskie usposobienie. Jednak najlepiej się czuje u osoby dorosłej, która mieszka sama. Bardzo przywiązuje się do swego pana i chce go mieć na wyłączność.

Jestem właścicielem półtorarocznego wykastrowanego kota Kacperka. Mam wrażenie, że mój kot, szczególnie kiedy nie ma mnie w domu, niszczy obicia mebli. Zauważyłem również, że ma długie i coraz ostrzejsze pazury. Czy można je obcinać?
Piotr z Gliwic


Według najnowszych badań i doniesień psychologów nie powinno się ingerować w naturę, obcinając kotu pazury. Ostrzenie pazurów to rytuał, który jest kotu niezbędny do dobrego samopoczucia. Czyli kot powinien mieć pazury i równocześnie szanse, aby je ostrzyć w wyznaczonym do tego miejscu. W tym celu należy przygotować drewniany słupek o średnicy 15 cm, obić go wykładziną dywanową i stabilnie umocować do podłogi i ściany.