Artykuły

Prawie wszystko o świnkach morskich

7f56b8834b0677c9a4e817f63bb54c1asmz1011.jpg
lek. wet.
Radosław Marczak

Świnki morskie (z ang. guinea pigs, z łac. Cavia porcellus) zostały udomowione pomiędzy 500 a 1000 r n.e. w Ameryce Południowej. Początkowo były hodowane jako zwierzęta przeznaczone na mięso i do ceremonii religijnych. Do Europy trafiły około 400 lat temu.
Na pytania odpowiada lek. wet. Radosław Marczak, specjalista chorób psów i kotów, z przychodni weterynaryjnej w Łodzi.

Jakie są świnki morskie?
W naturze świnki morskie żyją w małych grupach, po 5-10 osobników w norach i w szparach skalnych. Wykształciły hierarchię stada z dominującym samcem i samicą. Są to zwierzęta żerujące o zmierzchu oraz o świcie. Udomowione świnki morskie są z reguły nieagresywne i łagodne. Jeśli są często i delikatnie brane na ręce oraz głaskane, chętnie przywiązują się do swoich właścicieli, nawiązując duży kontakt emocjonalny. Zazwyczaj entuzjastycznie gwiżdżą w odpowiedzi na powitanie, reagują również na dźwięki otwieranej torby z jedzeniem lub drzwi lodówki.

Jakie warunki powinniśmy zapewnić śwince morskiej, zabierając ją do domu?
Świnka morska potrzebuje klatki wyłożonej sianem oraz domku, w którym będzie spała i do którego będzie się mogła schronić, jeśli poczuje się zagrożona. Oczywiście niezbędne będą pojemniki na karmę i wodę. Klatka nie musi być wysoka, gdyż świnki morskie nie lubią wspinać się na górne półki, ale powinna być przestronna, aby zwierzak mógł zażyć trochę ruchu. Oczywiście można również pozwalać pupilowi biegać po mieszkaniu, ale należy go wtedy dopilnować. Częstym błędem jest trzymanie świnek morskich w szklanych terrariach, a jeśli dojdzie do tego jeszcze zbyt rzadka wymiana podłoża, to wówczas możemy się spodziewać, że nasza świnka będzie bardziej narażona na choroby układu oddechowego. Trzeba pamiętać, że zwierzęta te załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne w podłoże i wydzielający się z nieposprzątanych ekskrementów amoniak, podrażnia ich delikatne drogi oddechowe. Proszę pamiętać o tym, aby po zakupie świnki morskiej udać się do lecznicy weterynaryjnej, aby lekarz zbadał nowego domownika i stwierdził czy jest zdrowy oraz czy dobrze się rozwija. Ważne są też okresowe wizyty kontrolne, które można połączyć z korektą pazurków, a czasami (jeśli świnka je zbyt miękki pokarm) również ząbków.

Czy świnki morskie lepiej hoduje się pojedynczo czy w parach?
Świnki morskie można hodować pojedynczo, a także w parach o tej samej płci lub różnopłciowych. Świnka morska trzymana pojedynczo wymaga więcej uwagi ze strony swojego właściciela, który absolutnie nie może wówczas ograniczać się do wymiany podłoża i wody oraz nasypania świeżego pożywienia. Świnki reagują czasami depresją i brakiem apetytu, jeśli nastąpi zmiana opiekuna (wyjazd, urlop, kolonie, sprzedaż świnki). Świnki, które są trzymane w parach mniej uzależnione są od obecności człowieka i łatwiej adaptują się do nowego opiekuna w wymienionych sytuacjach. Trzeba pamiętać, że trzymanie równoczesne samca i samicy szybko doprowadzi do powstania licznego stadka kwiczącego „drobiazgu”. Aby temu zapobiec należy wysterylizować samca lub/i samicę. Albo po prostu kupić zwierzaki jednej płci.

Po czym poznać, że nasz pupil jest chory i jakie są to najczęściej dolegliwości?
Chora świnka morska traci apetyt, staje się apatyczna, przestaje reagować na pieszczoty opiekuna, często przesiaduje w domku i ma nastroszone, niewypielęgnowane futro. Najczęściej są to choroby przewodu pokarmowego wynikłe ze zbyt nagłej zmiany karmy lub podawania stęchłego pokarmu. Trzeba pamiętać o tym, że dla większości gryzoni wszelkie niestrawności są bardzo groźne i mogą skończyć się śmiercią pupila. Dosyć często zdarzają się choroby dróg oddechowych, które są spowodowane przeciągami (jeśli zwierzak jest w klatce) lub brakiem odpowiedniej wentylacji oraz zbyt rzadkim sprzątaniem odchodów (jeśli zwierzak przebywa w terrarium). Nierzadkim problemem świnek morskich, które trafiają do naszej przychodni są zbyt długie i powykrzywiane pazurki oraz odparzenia na tylnych i przednich łapkach. Proszę obejrzeć stópki swoich świnek! Jeśli pazurki są pozakręcane to zwierzak odczuwa prawdopodobnie uciążliwy ból podczas normalnego chodzenia, a jeżeli do tego okolice przednich i/lub tylnych łapek są zaczerwienione, wówczas jest to ewidentna oznaka, aby przynieść pupila do lecznicy weterynaryjnej. Niebezpieczne dla tych zwierzaków są również kontakty z małymi dziećmi, które w swojej nieświadomości łatwo mogą zrobić im krzywdę.

Jakie świnka ma wymagania żywieniowe?
Niezbędne jest codzienne podawanie witaminy C. Dostępne są witaminowe preparaty weterynaryjne dla świnek morskich zawierające duże ilości tej witaminy. Należy przy tym pamiętać, że witamina C jest dezaktywowana przez światło słoneczne. Warto dzienną porcję preparatu z witaminą C podzielić na 2 lub 3 podania. Dodajemy ją do małej ilości wody lub pokarmu, tak by mogła być spożyta w krótkim czasie. Trzeba zadbać o to, by jedzenie (w tym siano) nie stęchło. Należy zwrócić uwagę także na to, że wszelkie zmiany jedzenia u gryzoni powinno się przeprowadzać stopniowo i warto to rozdzielić na okres 7-10 dni. Nagłe, gwałtowne zmiany pokarmu mogą skończyć się ostrą niestrawnością i śmiercią zwierzaczka.