Artykuły

Dr n. wet.
Roman Aleksiewicz

---

Aby skutecznie leczyć dolegliwości narządu ruchu, istotne jest ich właściwe rozpoznanie, dzięki odpowiednio dobranym badaniom diagnostycznym.
Na pytania odpowiada 
dr nauk wet. Roman Aleksiewicz specjalista radiologii i chirurgii weterynaryjnej z kliniki dla zwierząt w Siemianowicach Śląskich

Czy możemy wykonać badania diagnostyczne w celu wykrycia problemów z narządem ruchu u szczeniąt?
Oczywiście. Częstym problemem, z jakim mamy do czynienia jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Warto wykonywać badania w celu rozpoznania tego schorzenia jak najwcześniej. Już w wieku 3-4 tygodni możliwe jest przeprowadzenie u szczeniaka badania USG pod kątem rozwoju stawów biodrowych. Po tym czasie życia efektywność badania spada ze względu na proces kostnienia elementów stawowych. Diagnozując schorzenia okresu rozwojowego korzystamy z badań radiologicznych. Wykonuje się również badania surowicy krwi z uwzględnieniem poziomu pierwiastków, takich jak: fosfor, magnez, wapń, żelazo. Właściciele i hodowcy świadomi zagrożeń związanych z dysplazją często sami zgłaszają się do specjalisty z prośbą o wykonanie diagnostyki przesiewowej już u 6-tygodniowych szczeniąt. W przypadku rozpoznania dysplazji, już w tak wczesnym wieku możliwy jest zabieg chirurgiczny.

Z jakich badań diagnostycznych korzystamy w przypadku rozpoznawania chorób narządu ruchu 
u psów starszych?
Dolegliwości układu ruchu u starszych psów zwykle mają charakter przewlekły. Objawy chorobowe mogą rozwijać się na przez dłuższy czas, co może być niezauważone przez właściciela zwierzęcia. Czasami dopiero w gabinecie lekarskim właściciel dowiaduje się, że jego pies cierpi z powodu bólu, wynikającego z choroby układu ruchu. W diagnozowaniu chorób stawów lekarz weterynarii przeprowadza badanie kliniczne poprzedzone dokładnym wywiadem z właścicielem na temat rasy psa, wieku, wcześniej pojawiających się dolegliwości oraz żywienia. W następnej kolejności korzysta się z badań radiologicznych, analizy płynu maziowego z jamy stawu, tomografii komputerowej, artroskopii. Istotne jest również badanie biochemiczne krwi.

Jak wygląda dalsze postępowanie?
W zależności od diagnozy leczenie może przebiegać na podstawie procedur zachowawczych lub operacyjnych. Stosuje się terapię farmakologiczną lekami 
z grupy sterydowych lub niesterydowych leków przeciwzapalnych. Można podawać także substancje takie jak biostymulatory, flawonoidy, kwasy omega-3 i omega-6, selen czy witaminy E i C. Wskazane jest również stosowanie preparatów chondroprotekcyjnych, zawierających siarczan chondroityny (tzw. chondroprotektory). Wykazują one działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Zwiększają objętość mazi stawowej, powodują polepszenie ukrwienia błony maziowej stawu. Preparaty tego typu przyczyniają się do poprawy odżywienia chrząstki stawowej, co sprzyja procesom jej regeneracji. Nieodłącznym elementem terapii, zwłaszcza po leczeniu operacyjnym, jest również odpowiednio prowadzona rehabilitacja. Mamy do dyspozycji zabiegi, takie jak: elektrostymulacja, akupunktura, elektroforeza czy hydroterapia. W przypadku schorzeń układu ruchu musimy szczególnie kontrolować masę ciała zwierzaka, dlatego pamiętajmy o stosowaniu właściwej diety.