Artykuły

Choroby alergiczne

Lek. wet. Hanna Sowa

Nasz ekspert: lek. wet. Hanna Sowa specjalizuje się w leczeniu schorzeń dermatologicznych u psów i kotów. Na co dzień przyjmuje w lecznicy weterynaryjnej w Rzeszowie.

Wiosna jest porą roku, na którą czekamy z utęsknieniem. Niestety jest to czas, kiedy częściej mamy do czynienia z chorobami alergicznymi skóry. Warto dowiedzieć się, jakie są przyczyny i objawy tych schorzeń, aby móc skutecznie uchronić przed nimi naszych podopiecznych.

APZS
Najczęściej spotykanym schorzeniem jest alergiczne pchle zapalenie skóry. Zwierzaki chorują zwykle od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Pierwszy objaw, jaki powinien nas zaniepokoić to świąd. Jest on reakcją na alergen zawarty w ślinie pchły. Pies drapie się lub ociera o przedmioty, u kota dodatkowo można zaobserwować wylizywanie. Miejscem występowania zmian chorobowych jest nasada ogona i grzbiet. Rozpoznanie APZS dokonuje się na podstawie rozmowy z właścielem o zauważonych 
u pupila objawach, a także znalezienia pchły lub jej odchodów na skórze zwierzaka. Leczenie wymaga systematycznego stosowania preparatów przeciwpchłowych w celu wyeliminowania pcheł znajdujących się na ciele pupila i w jego środowisku. W niektórych przypadkach lekarz weterynarii dodatkowo zaleca leki zmniejszające świąd.

Nadwrażliwość pokarmowa
Drugie co do częstości występowania schorzenie alergiczne to nadwrażliwość pokarmowa. Zazwyczaj chorują na nią psy i koty, które oprócz podstawowej karmy dostają od właścicieli słodycze, wędliny, mleko. Najczęstszym alergenem pokarmowym jest białko mleka krowiego, wołowina, nieco rzadziej białko rybie i kurczak. Możemy mieć również do czynienia z nietolerancją na składnik zawarty w gotowej karmie (białko, konserwant, barwnik). Nadwrażliwość pokarmowa występuje u czworonogów 
w każdym wieku, bez względu na porę roku. Charakterystycznym objawem jest świąd, który 
– jeśli długo się utrzymuje – może doprowadzić do samouszkodzeń i zakażeń wtórnych. Leczenie tego schorzenia polega na podawaniu leków łagodzących świąd, a także leczeniu powikłań. Ważnym elementem jest przejście na tzw. dietę eliminacyjną przez okres minimum 6-8 tygodni. Przez ten czas pupil dostaje mięso i węglowodany, których wcześniej nie jadł. Nie może również otrzymywać innego pożywienia poza tym, co ustalił lekarz weterynarii.

Alergia kontaktowa
Przyczyną kolejnego schorzenia może być kontakt 
z przedmiotami, takimi jak: plastik, wełna, pierze czy środki czystości używane do mycia podłóg. Zmiany chorobowe pojawiają się na mało owłosionych lub bezwłosych częściach ciała zwierzaka, które mają bezpośredni kontakt z alergenem (np. jeśli przyczyną alergii jest plastik, z którego stworzona jest miska pupila, wtedy zmiany obejmują wargi). Leczenie ulubieńca powinno być rozpoczęte jak najszybciej, ponieważ często dochodzi do wtórnych zakażeń (ropne zapalenie skóry). Bardzo ważne jest ustalenie przyczyny, która wywołała chorobę. Jeżeli alergen nie zostanie usunięty, zastosowane leczenie nie przyniesie oczekiwanego efektu.

Atopia
Ostatnie omawiane schorzenie to uwarunkowana genetycznie nadwrażliwość na alergeny wziewne. 
W przeciwieństwie do człowieka, u którego występują zwykle zmiany astmatyczne, u zwierząt dotyczą one skóry. Atopia najczęściej dotyka psów w wieku 1-3 lat, choć może również pojawić się nawet u kilkumiesięcznego szczenięcia. Pierwsze objawy to rumień i świąd. Zmiany chorobowe zwykle pojawiają się na głowie, uszach, łapach, bokach ciała, pachach, pachwinach. Nieleczone zwierzę drapie się, doprowadzając do samouszkodzeń. W rezultacie następują niekorzystne zjawiska (wtórne zakażenia ropne, zapalenia ucha zewnętrznego, zapalenia skóry wywołane przez Malassezia). Rozpoznanie odbywa się na podstawie wywiadu z właścicielem, zauważonych u zwierzaka objawów i testów śródskórnych. Leczenie jest, niestety, długotrwałe 
i wymaga ścisłej współpracy lekarza oraz właściciela. Polega na odczulaniu, stosowaniu kąpieli leczniczych, podawaniu leków zmniejszających świąd oraz przestrzeganiu odpowiedniej diety.


Lek. wet. Hanna Sowa